Het gezellige bergdorp Saint-Martin-de-Belleville (1450 meter) doet wellicht geen belletje rinkelen en toch zijn er al veel wintersportfanaten ooit gepasseerd. Dit dorp is namelijk de toegangspoort tot Les Menuires en Val Thorens en behoort dus tot het grootste skigebied ter wereld (Les 3 Vallées). En ja, er valt ook tijdens de zomer wat te beleven. Zeker voor fietsers!
Tekst & foto’s: Jan Van Herck @bike.training
Tijdens de zomerperiode is er in Saint-Martin veel activiteit en dat zorgt voor meer dynamiek dan in de verlaten skistations. Er heerst een authentieke gezelligheid, je kan er goed eten en er is bovenal een divers fiets- en outdoor programma mogelijk. Hoog tijd om de fietsbel te laten rinkelen en op ontdekking te gaan in deze verborgen fietsparel.
Naast ambiance spelen er uiteraard ook economische en ecologische redenen om dit bergdorp te ontdekken. Toerisme in de zomer biedt namelijk een goede (economische) aanvulling op de drukke winterperiode en bijkomend kan men anticiperen op een steeds krapper wordend skiseizoen als de sneeuwgrens verder gaat verhogen (ecologisch). Saint-Martin-de-Belleville heeft in de zomer meer dan troeven genoeg en toch moet het opboksen tegen een aantal misvattingen bij het brede publiek. Zoals: het regent altijd. Het is er koud. Er valt niets te beleven. Je kan er niet zwemmen/relaxen. Maar eigenlijk is het omgekeerde waar en dat is mede de reden waarom we dit dorp en zijn mogelijkheden onder de aandacht willen brengen.
E-mountainbike enduro stijl
Allereerst krijgen we een e-mountainbike onder de derrière geschoven en ontdekken we de ruimere regio van het gebied, volgens onze gids Rémi in ‘enduro style’. Dat wil min of meer zeggen dat we ons op berg- en wandelpaden begeven. Die paden zijn niet speciaal aangelegd zoals bij een bikepark en zijn toegankelijk voor zowel wandelaars als fietsers. Enduro is een discipline binnen het mountainbiken waarin men in een zo snel mogelijke tijd enkele segmenten (specials genaamd) moet afleggen. Ook die segmenten volgen de natuurlijke paden over de berg en vandaar de overeenkomst en de benaming ‘enduro style’ door onze gids. Omdat zowel het conditionele als het technische niveau van mijn kompanen en mezelf goed is, trekken wij er voor een ganse dag op uit en starten met de Enduro Les Crètes (over de kam van de berg) tussen startplaats Saint-Martin-de-Belleville en het mondaine(re) Méribel.
Extra voordeel bij fietsen op de kam van de berg is dat je kan genieten van immense vergezichten, op een onbewaakt moment een bergmeer (Grand Lac) kan tegenkomen om enkele kilometers later weer af te dalen over een slingerende single track door een frisgroene alpenweide. Af en toe is de route erg technisch, met dikke stenen die kriskras over het pad verspreid liggen of een passage door smeltwater dat naar beneden stroomt. Nadien bedwingen we onder andere de col de la Fenètre en rijden over het Balcon du Lou. Zulke benamingen doen het beste voor de dag vermoeden. Weidse vergezichten, steile beklimmingen en glooiende single tracks over de bergflank zijn ons deel. Het weer is goed, het middageten is lekker, de route is uitdagend maar doenbaar met een e-mountainbike. Kortom: het leven lacht ons toe en dat vieren we met een wheelie.
Refuge du Lac du Lou
Overnachten in een échte refuge, een berghut, is iets voor op de bucket list. De refuge waar wij halthouden is te voet of met de fiets bereikbaar en is gelegen aan het mooie Lac du Lou op 2035 meter hoogte. Er zijn meerdere refuges in de omgeving, maar deze aan de oever van het bergmeer krijgt extra punten voor de locatie. Voor ons is dat ook meteen het eindpunt van de enduro tocht van deze dag. In volgorde van belangrijkheid: pintje drinken op het terras, e-bike opladen, rond het meer wandelen, douche nemen, pintje drinken, avondeten en napraten. Stipt om 22u gaat het licht van de refuge uit en gaan de oordoppen in. Dat is voor een avondmens als ondergetekende even wennen evenals de crocs die we krijgen bij het betreden van de berghut. Blijkbaar is dat een vaste afspraak en hoort dit bij het ‘Refuge du Lac du Lou’ ritueel. Iedereen is gelijk voor de wet en draagt roze-groene-blauwe-beige crocs. Je neemt wat er in je schoenmaat beschikbaar is.
De avond doorbrengen in een refuge is een goed moment om de smartphone opzij te leggen (het gegeven dat er geen mobiel netwerk beschikbaar is helpt hierbij) en andere zaken opnieuw te appreciëren. We hangen samen wat rond in de berghut of spelen een gezelschapsspel, babbelen over het leven, kijken naar de zonsondergang en gaan met elkaar in dialoog. Over banale zaken maar ook over ernstige wereldproblemen. Zo hebben we het onder meer over het klimaat bij de aanblik van de smeltende gletsjer in de verte…
Belleville Bike Park
Na het ontbijt ruilen we onze e-bike in voor een échte downhill fiets inclusief beschermmateriaal. We begeven ons namelijk naar het bikepark van Belleville en dat bikepark heeft grote ambities. Maar eerst zetten we een fullface helm op, strappen we de knieprotectie stevig aan en passen we een shirt met ingewerkte bescherming voor de schouders en de ellebogen. Korter bij Robocop gaan we niet geraken maar om een bikepark op een veilige manier te ontdekken, is een goede bescherming heel erg belangrijk.
Dit bikepark is speciaal ontworpen om zowel de beginnende als de meer gevorderde downhillers te bedienen. Om het visueel weer te geven hebben alle DH routes een kleurcode meegekregen die het best te vergelijken is met de moeilijkheidsgraad van skipistes. Opwarmen doen we over de aangename groene Easy Rider om vervolgens over te gaan naar de blauwe Blue Lagoon. Wie een laagdrempeliger instap wil en niet direct naar boven in het gebied wil trekken, kan zich naar de Ludizone in Les Menuires begeven. Dat is een oefenzone waar een pumptrack en meerdere korte routes (in opbouwende moeilijkheidsgraad) aangelegd zijn.
De Easy Rider doet zijn naam alle eer aan met aangenaam slingerende kombochten en lange flowy (op en neer) stukken over de kam van de berg. Op die manier krijgen de armen en benen wat rust want een bocht correct insturen en de juiste snelheid doseren vergt het meeste spierkracht van armen en benen. Zonder dat je veel moet trappen benadert downhill toch een full body workout en beneden aan de lift staan we nat in het zweet. Dat kan aan de robocop outfit liggen, of aan het mooie weer, maar toont vooral ook de fysieke inspanning die een DH-afdaling van je vergt. Daarna experimenteren we met wat meer uitdagende trails zoals de Bloody Mary, genoemd naar de cocktail, en de B”Hell”Ville line (wat een benaming).
Wat fietservaring en niveau betreft, beleef ik het meeste plezier op de blauwe routes en stilaan laat ik de downhill bike wat meer het werk doen en duw hem schuin tegen de kombocht aan. Dit bikepark is trouwens eerder ruw en een tikkeltje ruiger met de natuurlijke elementen van de berg die aanwezig blijven op de route. Dat gaat dan over boomwortels waar je over moet, dikke stenen om te ontwijken of steengruis dat van de bergflank naar beneden komt. Uiteraard werken de mensen van de Bike Patrol aan de routes en onderhouden ze de paden maar andere bikeparken zijn wat dat betreft veel afgelikter en artificiëler (lees: meer aangelegd).
Slotsom: in het Bikepark van Belleville kan je op een pure en authentieke manier je downhill skills verder bijschaven en is er voor ieder niveau een groot aantal routes beschikbaar. Doordat het park en de routes nog niet zo bekend zijn bij het grote publiek is er geen wachtrij aan de lift (en op de paden) en kunnen we zonder twijfel van een verborgen fietsparel spreken…
Praktische info
De verplaatsing met de auto vanuit Brussel naar Saint-Martin-de-Belleville is ongeveer 950 kilometer maar je kan ook de trein naar deze bestemming reizen (hetgeen wij gedaan hebben). Vanuit het treinstation van Moutiers word je dan met een taxi naar de bestemming gebracht. Wij verbleven in het Lodji hotel (met Belgische eigenaars) in het centrum van het dorp. In dat viersterrenhotel kan je écht tot rust komen na de fysieke inspanningen en genieten van de wellness, het goede eten en de Belgische bieren.
Via de toeristische dienst van het dorp geraak je aan allerlei kaarten (wandelen, e-mtb, downhill) en aanvullend kunnen ze je alle mogelijkheden van het gebied laten zien. Dat gaat uiteraard verder dan fietsen want ook zaken als via ferrata, zwemmen, afdalen met een kart en trailrunnen zijn enkele van de andere sportieve mogelijkheden. Fietsen staat trouwens in de top 3 van meest gekozen activiteiten in het dal (na cultuur en wandelen).
#bemyguest #saintmartindebelleville
