Zelf een langeafstandsroute uitstippelen? Iris Bezuijen en Sedat Çakır hadden er het afgelopen jaar hun handen – en voeten – mee vol. Met de Sufi Trail creëerden ze een 801 km lang pelgrimspad van Istanboel naar Konya, voor liefhebbers van natuur, cultuur en geschiedenis. Na drie maanden wandelen en wegmarkeringen aanbrengen, schreven ze er een gids over. Zo kan iedereen de nieuwe Sufi Trail wandelen in Turkije.
Nieuwe Sufi Trail wandelen in Turkije start in bruisend Istanboel
17 – 18 maart / Aantal gestapte kilometers: 0 – 53 km
Istanboel, stad van moskeeën en heiligdommen. De voormalige hoofdstad van het Ottomaanse Rijk is, maar voelt ook aan als de poort naar Azië, met al haar kruidenmarkten, drukke straatjes en de meest uiteenlopende winkeltjes. Nadat we ons een paar dagen hebben ondergedompeld in het stadsgewoel, laten we de drukte achter ons en nemen we de boot naar Yalova. Vanaf dit stadje begint onze pelgrimstocht écht, langs het platteland, de natuur en de dorpen van midden-Turkije.
Opvallend zijn de vele honden die we tegenkomen tijdens de eerste wandelkilometers. Onze vrees voor de beestjes blijkt gelukkig meestal groter dan het gevaar, al worden we vlak voor het dorp Kurtköy hardnekkig gevolgd door een kwijlende hond. We proberen het dier op allerlei manieren kwijt te geraken, maar hij blijft ons achtervolgen tot aan het dorpsplein. Het lokale dorpshoofd helpt ons gelukkig om de eigenaars van het beestje te vinden. Het blijken Alan en Chevrel te zijn, die samen een ecoboerderij uitbaten waar je via de organisatie Work-Away als vrijwilliger kan komen werken. Alan en Chevrel bieden reizigers een plaats om te slapen en beschikken over een schitterende tuin, met veel vers eten en bijgevolg smakelijke zelfgemaakte confituren en andere lekkernijen. Hoe een kwijlende hond zo’n leuke ontmoeting kan opleveren.
Verzonken stad
27 maart / Aantal gestapte kilometers: 131 km
Rond het meer van İznik (Nicaea) herinneren bloesemblaadjes met kersenrode kleuren en geuren ons eraan dat de lente officieel in het land is. Aan de linkerkant kijken we uit op heuvels met boomgaarden, aan de rechterzijde op de oever van het turquoise blauwe meer, met zijn gezellige kampeer- en picknickplekken. In het meer zelf staan restanten van de oude stad Nicaea. De top van de kathedraal steekt nog boven het wateroppervlak uit en houdt de herinnering aan de historische stad levendig. In deze kathedraal werd in 325 het eerste concilie van Nicaea gehouden, een erg belangrijk moment in de geschiedenis van het christendom, waarop meer dan driehonderd bisschoppen officieel vastlegden dat Jezus Christus geen halfgod maar een God is.
De dorpjes in dit gebied liggen iets hoger, wat prachtige vergezichten over het meer en de besneeuwde berg Uludağ oplevert. Hoewel de klimtrajecten op zich niet zo vermoeiend zijn, hebben we hebben het even gehad met onze te zware rugzak. We kunnen wel wat rust gebruiken. Die vinden we in de vallei, in het stadje Iznik. Wanneer we binnenwandelen via de Istanboel-poort, wanen we onszelf meteen in een soort openluchtmuseum. Deze oude Romeinse stad voert een behoorlijk goed beleid rond haar geschiedkundig en cultureel erfgoed, wat maakt dat er enorm veel te zien en te doen valt. Eigenlijk willen we er niet weg…. maar er wacht een route om uitgestippeld te worden.
Schooldirecteur voor een nacht
28 – 30 maart / Aantal gestapte kilometers: 177 km
In de verschillende dorpjes die we aandoen, ontvangen de inwoners ons met open armen. Een vriendelijke man met een tractor neemt ons een stukje achterop, naar het nabijgelegen dorp Bereket. Hij was net prei aan het plukken en zal ons achteraf vertellen dat hij wat was geschrokken van onze plotse aanwezigheid. Sedat zag er volgens hem wat onguur uit, ik kwam als vrouw gelukkig iets betrouwbaarder over. Nadat het dorpshoofd ons heeft uitgehoord over de reden van onze reis, stelt hij een oud leegstaand schoolgebouwtje van de schooldirecteur ter beschikking, waar we mogen logeren. Het wordt een avontuurlijke nacht op de grond. De man op de tractor komt ’s avonds nog een grote schaal eten en enkele van zijn vers geplukte preitjes brengen. Pure verwennerij!
Daags nadien wandelen we over bergpaadjes richting Osmaneli en worden we weer getrakteerd op een reeks indrukwekkende rotspartijen. De idyllische paadjes worden voornamelijk gebruikt door herders. We beseffen stilaan dat het belangrijk is om contact te maken met herders voor we hun kuddes doorkruisen. Zo kunnen ze hun honden koest houden. De mannen zijn vaak ook goed bekend met de oude wegen en kunnen waardevolle tips geven voor mooie routes.
Dromen als in 1001 nacht
2 – 8 april / Aantal gestapte kilometers: 371 km
In de stad Bilecik houden we halt bij onze eerste tombe van de reis. Hier liggen drie heilige Sufi-meesters begraven. Volgens de legende zouden ze elkaar van ver kunnen zien en ontmoeten via de sterren. Een menigte mensen gaat de tombe binnen om het drietal eer te betuigen. Door alle heiligdommen onderweg, beginnen we zelf ook een beetje doordrongen te geraken van hun mythische aantrekkingskracht. Later op de dag komen we al wandelend in een onweer terecht. Bibberend – maar ongedeerd – kloppen we aan bij de moskee van Arslanköy, een verzorgd complex met meerdere gemeenschappelijke gebouwen. Tot onze verbazing mogen ook reizigers en pelgrims hier overnachten. We dromen vannacht even zacht als in de sprookjes van 1001 nacht.
Routebordjes aanbrengen
12 – 22 april / Aantal gestapte kilometers: 631 km
Voorbij Emirdağ stijgen tot 2000 meter en komen we in rotsachtig berggebied terecht. We passeren de tombe van Emir Dede, een bescheiden grafmonument waar je ook kan overnachten. Dankzij de vele lekkernijen uit de streek, zoals moerbeien, kersen, aardbeien en walnoten, komen we fit en sterk aan in de stad Akşehir. We hebben onderweg al wat stickers van de Sufi Trail op paaltjes geplakt en onze verfpotten zijn inmiddels leeg geverfd. Het geeft een speciaal gevoel om een route te ontwikkelen voor mensen die hem na ons zullen bewandelen. Wanneer we onze stickers plakken, moeten we altijd goed nadenken op welke plek ze het meest zichtbaar zullen zijn. De burgemeesters van Akşehir en Ali Ihsan Unal blijken zo’n fan van ons initiatief, dat ze speciaal voor de Sufi Trail bewegwijzeringsbordjes door de stad zullen hangen!
Thee op de berg
28 april / Aantal gestapte kilometers: 763 km
Het laatste deel van de Sufi Trail zorgt voor heel wat topmomenten. Eén ervan is onze overnachting aan een tombe op een berg bij Küçükmuhsine, vlak voor Sille. Het schattige pelgrimshuisje naast de tombe is speciaal voor pelgrims ingericht en een walhalla voor reizigers. Een heerlijke plek om onze schoenen uit te trekken en onze voeten een welverdiende adempauze te geven. Omdat passanten hier mogen slapen, zijn er ook enkele basisbenodigdheden voorzien, zoals thee, suiker, meel en een Turkse samowar, een soort theepot. Voor ons ligt het pad naar eindpunt Konya, voor de laatste twee dagen van de reis.
Konya! Eindbestemming bereikt
1 mei / Aantal gestapte kilometers: 801 km
Na 801 kilometer is Konya het perfecte toetje. De stad wordt mooi onderhouden en je komt er veel geschiedkundige weetjes en mystieke tombes tegen. We sluiten ons wandelavontuur af in een klein café tegenover het Rumi Mevlana-museum, waar de warmte en de mensen ons verwelkomen om even te gaan zitten. Bij een theetje kijken we tevreden en dankbaar naar elkaar. Deze route hebben we helemaal zelf gewandeld en uitgestippeld… en we kunnen hem met een gerust hart aanbevelen.
De fotogalerij staat nu online
Lees ook het interview met Sedat en Iris en help zelf mee wandelroutes onderhouden of uitstippelen!