Voor een land zo klein als Slovenië (België is de helft groter!), is het aanbod aan buitenactiviteiten enorm. Om nog maar te zwijgen het landschap. Dat is zo verscheiden als het maar zijn kan en kleurt groener dan groen…
Slovenië brengt iets speciaals naar boven bij mensen die een minimum aan tijd en moeite nemen om buiten de gebaande paden te treden en – waarom niet – eens te proeven van een buitenactiviteit die je nog nooit eerder hebt geprobeerd. Dat minimum aan moeite kan je letterlijk nemen, want het land is met 20 273 km2 een scheet groot.
Reizen naar en in Slovenië
Met Brussels Airlines sta je in 1 uur 40 minuten in Ljubljana, met de auto kost dezelfde trip je ongeveer 12 uur. Heb je minder tijd, dan is een auto of campervan het makkelijkst om rond te reizen. Maar slow travel met bus en trein, een e-bike, de fiets of de benenwagen kan natuurlijk ook.
Voor de bikepackers onder ons: wees je ervan bewust dat Slovenië vele steile toppen telt. Met de Karawanken, de Kamnische en de Julische Alpen is het noorden en het noordwesten erg bergachtig, terwijl in het zuiden en zuidwesten middelgebergtes en (stevige) heuvels overheersen. De hoogtse berg is de Triglav (2864 m). Enkel het oosten, richting Hongarije, is vrij vlak. Slovenië heeft overigens ook een streepje kust: 46,6 km om precies te zijn, dat is bijna 20 km korter dan onze Belgische kustlijn.
Een magische eerste nacht in Jezersko
Berggeiten als we zijn, zetten we meteen koers richting de Sloveense Alpen. Diep genesteld tussen machtige toppen ligt de Jezerskovallei, een verborgen juweeltje dat perfect is voor (nacht)wandelaars en sterrenkijkers. We maken een snelle pitstop aan het fotogenieke Planšarmeer, een blauwgroen, kristalhelder meer in de vorm van een hart. Het meer werd gemaakt door de lokale bewoners nadat het grotere gletsjermeer helemaal was verdwenen. Tegenwoordig kan je er in de zomer met je voeten in het water bungelen en in de winter op schaatsen.
Na een fijnproeversdiner met lokale specialiteiten (het is dat we geen foodieblad zijn, anders hadden we aan het restaurant van Michelin-chefkok Blaž Derlink en sommelier Vanesa Centrih (@v.en.s) een apart artikel gewijd) vult de gastvrouw van Villa Planinka onze rugzakjes met warme thee een heerlijke koekjes voor we er met een gids op uittrekken voor een korte nachtelijke hike. In Jezersko gaat alle straatverlichting om 23 uur, dus ’s nachts is het er écht donker. Geleid door het schijnsel van fakkels onder een schitterende sterrenhemel banen we ons een weg naar boven.
De stilte van de nacht wordt enkel verstoord door het geluid van onze stappen, wat zacht gekeuvel en het geroep van enkele nachtvogels. En vuurvliegjes! Het is al zeker van mijn kindertijd geleden dat ik die nog heb gezien. Niet veel later slaan we een zijpaadje in, waar we op onze zitmatjes neerploffen voor een kop thee en een snelcursus sterrenkunde. De schaduwen van bomen en open hemel doen de sterren nog feller schijnen in de inktzwarte hemel. Met een laserpointer wijst onze gids de sterrenbeelden aan, elk met hun eigen verhalen en mythologieën.
Wijn- en watersommeliers
De sommeliers lijken wel de rode draad van onze Sloveniëtrip. Nooit geweten dat Slovenië zoveel heerlijke boutiekwijnen telt. En ook nooit geweten dat water zo bijzonder kan smaken. In de Jezerskovallei kan je op verschillende plaatsen van het calcium- en magnesiumrijke mineraalwater proeven. Het enige wat nog ontbreekt, zijn watersommeliers. Tip voor langeafstandswandelaars: op de trailmap staat een 172.8 km lange ‘Waterweg’ doorheen de Kamnik-Savinja Alpen, langs bronnen, stromen, meren en de mooiste watervallen.
Wandelen in gletsjervalleien
We vervolgen onze wandelervaring in dat andere ongerepte natuurwonder: de Logarvallei. Sinds 1987 is deze vallei erkend en beschermd als landschapspark. Reken op lustige bergweiden, doorspekt met charmante boerderijtjes (er wonen slechts 35 mensen in de vallei) en omringd door scherpe bergtoppen. Uiteraard wil onze gids er daar een (of twee) van op.
We trekken onze beste boots aan (lees het testverslag van de Berghen Pedrissa) en starten aan de eerste klim, richting de Rinkawaterval – met een drop van 105 meter de hoogste van de maar liefst twintig watervallen in deze streek. In de winter kan je er zelfs op ijsklimmen! Wie wil, kan van de parking naar boven wandelen en weer terug, maar de Rinkawaterval ligt ook op de route van diverse langere hikes, waaronder een 18 km lange luswandeling vanuit Podolševa. Links naast de waterval loopt een pad omhoog naar een rustieke hut.
Even later flirten we op de bergkam met de Oostenrijkse grens, voor we een volgend alpien gletsjerdal induiken. Hier leidt onze gids ons via enkele ongemarkeerde paden dieper in het hart van de vallei. De stilte en het uitzicht zijn beide even overdonderend. Onze gids Yuri alsook de lokale berggids zijn een bron van informatie over de natuur, de Sloveense geschiedenis en de flora en fauna in deze regio. Dieren komen we niet echt tegen, behalve enkele komisch geschoren alpaca’s langs de kant van de weg. Maar de plantendiversiteit is groot: lieftallige bergviooltjes, endemische orchideeën en bijzondere varensoorten, botanisten halen hun hart hier op.
Opgelet
Voor wandelaars en fervente hikers zijn er talrijke gemarkeerde paden in de omgeving. Maar onze gids geeft wel een waarschuwing mee, want blijkbaar laat dit lieflijke dal zich bij tijd en wijle van zijn meest alpiene kant zien. Net als elders in de Alpen kan het weer snel omslaan en ligt een verstuikte voet bij het dragen van ongepast schoeisel om de hoek. Zorg voor een geschikte uitrusting, wees je bewust van het veranderlijke weer en informeer altijd iemand over je route en verwachte terugkeertijd.
Als kers op de taart wacht een ontspannende massage in het eco-wellness Hotel Plesnik waarna we uitrusten op comfortabele ligstoelen aan de rand van de natuurlijke zwemvijver. Over wellness met uitzicht gesproken! Ontwaken doen we de volgende ochtend met zicht op een zee van groen en een ochtendwandeling over het blotevoetenpad van het hotel. Op de houten vlonders in het grasveld ernaast kan je overigens zo je yogamatje uitrollen.
Ondergrondse avonturen in Mount Peca
De volgende etappe van ons Sloveense avontuur brengt ons naar Mount Peca, waar een unieke activiteit op ons wacht: grotkajakken door historische mijnentunnels. Behalve dat in de berg een mythische koning slaapt, staat deze plaats bekend om zijn rijke mijnbouwverleden. De Mežicamijn, gesloten in 1994, is nu gedeeltelijk onder water gelopen, waardoor er betoverende ondergrondse meren zijn ontstaan.
De bijzondere ervaring begint al met de rit naar beneden. Aan boord van een authentiek, donker en rammelend houten mijntreintje dalen we 95 meter af naar een ondergelopen schacht. 180 traptreden later trekken we in een verwarmde ruimte (met naaktfoto’s van verschillende Playgirls en enkele Playboys) onze waterdichte neopreen overalls aan. In de veel te grote boots dalen we nog eens 150 traptreden af naar onze kajaks.
Het kajakken zelf stelt voor doorwinterde kajakkers niet veel voor. Veel gangen zijn zo smal dat je makkelijker je handen dan je peddel gebruikt. Maar als de gids ons in het midden van de gangenlabyrint dropt en ons vervolgens de opdracht geeft om zelf de weg naar buiten te vinden, moeten we toch even slikken. Na afloop doet de gids – de kleindochter van een van de vroegere mijnwerkers – een minuut lang alle licht uit; je kan geen hand voor je ogen zien. Blijkbaar moesten mijnwerkers vroeger soms uren in het pikdonker op hulp wachten als hun mijnlamp onverhoopt uitging. Naar verluidt verloren enkele van hen uit angst en desoriëntatie hun verstand.
Liever bovengronds kajakken?
Liever bovengronds? Weet dan dat je in Slovenie op verschillende plaatsen kan peddelen of stroomversnellingen bedwingt, onder andere op de Soča- en de Savarivier.
Mountainbiken in Maribor
Dat Slovenië een fietsland is hoeft niet te verbazen: het is autoluw, pakt uit met prachtige cols, fijne bospaden en mooie singletrails, telt steeds meer uitgestippelde fiets- en themaroutes en heeft ook fantastische bikeparks. Waaronder Bike Park Pohorje in Maribor. Hier werken we een dik uur aan onze downhillskills.
Het park staat bekend om zijn uitdagende parcours, waaronder een wereldbekertraject voor de echt ervaren bikers. Wij kiezen voor de blauwe Flow Line, waar een ‘near miss’ zeker voor de minder ervaren downhillbikers in enkele krappe bochten wachten, gevolgd door de nieuwe Family Line. Voorzichtig zijn, is geboden! De shapers hebben gezorgd voor een fijn netwerk aan verschillende trails, met spannende bowls, flowy bochten, wat boomwortels, enkele bruggetjes, een zalige pumptrack en een mooie jump. Het dragen van een valhelm en bescherming is uiteraard verplicht.
Het fijne is natuurlijk dat je eenmaal beneden zo de skigondel weer naar boven neemt en het downhillavontuur van vooraf aan weer begint.
E-biken en chocolade
De nieuwe trots van Maribor is ‘hun halte’ op de nu volledig complete 510 km lange Drava-fietsroute, die zich uitstrekt over vier landen, van Italië, via Oostenrijk en Slovenië naar Kroatië. Het 145 km lange Sloveense deel loopt over aangelegde fietspaden ook langs kleinere, lokale wegen. Wij verkennen vanuit Maribor met de e-bike een deel van de Dravaroute (een e-bike huren kost bij ProBike €30 voor 4 uur en €40 voor de hele dag). Rustig fietsend, genieten van de wijngaarden en kapelletjes, schieten enkele filmpjes en foto’s en keren te vroeg weer om. Dit smaakt naar meer!
Uiteraard kan je een of enkele etappes van de Drava-route ook afzonderlijk fietsen; er zijn van Slovenië tot Kroatië zes etappes, elk tussen de 30 en 50 km lang. Goed om weten: door de verschillende soorten wegdek en de veeleisendere klim tussen Podvelka en Lovrenc na Pohorju is dit deel meer geschikt voor gravel- of mountainbikes. Om de klim te mijden kan je wel gebruikmaken van de treinverbinding tussen Podvelka en Fala. In de zomer is er op zaterdagen ook een fietstrein tussen Maribor en Pliberrk. Van Maribor tot Ptuj heb je de keuze uit twee fietsroutes. Een vlakkere route met minder verkeer of de alternatieve route via de linkeroever.
Na afloop wacht een zalige ontvangst in Chocolate Village, een luxueus glamping-resort waar alles in het teken staat van chocolade. Van chocoladeontbijten tot workshops en zelfs chocolademassages, biedt deze plek een zoete ontsnapping aan de realiteit. Als afsluiter van de dag roosteren we marshmallows boven een open vuurtje, alvorens we naar onze hippe boomhut kruipen voor wederom een zalige nacht.
Suppen op de Ljubljanicarivier
De laatste dag van onze actieve week brengt ons terug naar de hoofdstad, waar we een uniek perspectief van Ljubljana krijgen door te suppen op de Ljubljanicarivier. Gids Asja legt onze groep de beginselen uit, checkt of iedereen de balans kan vinden en vervolgens slingeren we doorheen de stad. Met gids Yuri maakten we eerder reeds een stadswandeling, waardoor we al heel wat weten over de pleinen, gebouwen en de draak en de drakenbruggen van Ljubljana.
Veel architectonische hoogstandjes in Ljubljana zijn van de hand van de Sloveense architect Jože Plečnik. Na een zware aardbeving in 1895 kreeg hij zowat de vrije hand om de stad weer op te bouwen. Dertig jaar lang drukte hij zijn mooie stempel op zijn geboortestad. Vanaf de rivier kan je vele gevels, bankjes en parkjes van hem bewonderen.
We hebben nog wat tijd over en besluiten onze SUP-tocht wat op te leuken met SUP-yoga. SUP, ok. Yoga, zeer ok. Maar SUP-yoga? Dat is andere koek. Gids Asja doet zowaar een hoofdstand op haar board. Ondergetekende houdt het bij een voorzichtige neerwaartse hond, kat-koe, cobra en een lange plank. Een hilarisch zicht voor de toeristen op de brug, zeker wanneer een van ons het water invalt met een vette plons. Gelukkig lacht de zon ons ook op deze laatste dag toe en zijn we voor vertrek naar het regenachtige België weer allemaal droog.
Vloeken in het Sloveens
Van onze gids hebben we ook leren ‘vloeken’ in het Sloveens. Hoewel, vloeken kan je het niet echt noemen. Zowat het grofste wat je kan zeggen is ‘Tristo kosmatih medvedov!’ (letterlijk: ‘300 harige beren), of anders ‘Pojdi se solit!’(Ga zelf zout halen), of ‘Jebela cesta!’ (Witte weg). Snap jij het? Wij niet…
#ifeelslovenia #ifeelsLOVEnia #myway
