Voor vertrek deelden Ben Van Dyck & Peter Waterschoot hun voorbereiding en tips voor de Lowe Alpine Mountain Marathon. Ondertussen is de strijd gestreden. Lees het verslag Lowe Alpine Mountain Marathon van team Far Out! Bekijk ook de foto’s Lowe Alpine Mountain Marathon.

Verslag Lowe Alpine Mountain Marathon

Tekst: Ben Van Dyck

Vrijdag 02 juni – 10.20 – Inverness airport

We zitten in het zonnetje voor de luchthaven samen met de Zweed Daniel Holmberg te wachten op Darrell High (the English man), die met de volgende vlucht voet op Schotse bodem zou moeten zetten. De avond ervoor hadden ze ons laten weten dat Daniel op dezelfde vlucht zou zitten als, Peter en mezelf. Ideaal dus om samen een auto te delen.

Zodra Darrel voet aan de grond had, gingen we opzoek naar een plek om iets te eten en om nog enkele spullen in te kopen. Op aanraden van Darrell en Daniel, team Long Step Short Step, kochten we vooral water in voor het basiskamp. Zo moest je niet aanschuiven aan de kraan en kon je ook niet ziek worden op de vooravond van het event door uit de rivier te drinken (je weet maar nooit welke beestjes daarin rondzwemmen). Tijdens de hartige maaltijd werd het ons al snel duidelijk dat Daniel en Darrell LAMM niet als een event beschouwden, maar als een heuse wedstrijd. Zij hadden al aan meerdere van dit soort events mee gedaan en hun ervaring rijkte terug tot 1994! Als team Far Out trokken we grote ogen en dronken we hun tips & tricks gretig binnen. Geen betere leermeester(s) dan van een team dat voor een podiumplaats gaat.

Het spreekt vanzelf dat de rit naar Corrie Hallie, het even center & camp site, adembenemend is. De ganse rit geven de podium beesten nog tips over struikgewassen en het lezen van de ondergrond. En over de toiletten op het middenkamp, waar je in rij boven een greppel je grote boodschap moet doen, met de kont van een andere deelnemer voor je! Traditionele Schotse wc! Ja, deuh, jullie sleuren ons erdoor hé?

Op de camping aan het event center, herbekijken we onze rugzak en proberen we de tips & tricks, van team Long Step Short Step, toe te passen. Tevreden met een halve kilogram winst op de rugzak (6,5 kg) sluiten we de dag af met een fris Schots An Teallach-biertje. Een beetje ontspanning in het zonnetje mag wel. Eentje maar, om de benen niet te verdrinken en om het lokaal “Arrochar Mountain Rescue Team” te steunen.

Zaterdag 03 juni – Day 01 Fannichs
24 km en 1180 hoogtemeters

Een prachtige dag en het weer zit goed. Zodra de wedstrijd begint, vallen de zenuwen weg, nu is het focus, kaart lezen, richting bepalen en hoogtemeters controleren. Peter is de snellere van ons twee en loopt op kop. Hij gaat op zoek naar de beste ondergrond, terwijl ik blind probeer te volgen, als de onvergefelijke ondergrond het toelaat, en onze locatie track op de kaart. Checkpoints 1 en 2 vinden we snel en tot onze verbazing zonder enig probleem?!

In de maanden voor het event hadden we ons verdiept in de controle descriptions’ voor oriëntatielopen. Een waslijst van symbolen die omschrijven waar de controle description of checkpoint zich ergens bevind. Maar nadat we die ochtend met de bus onze startlocatie werden gedropt en onze descriptions ontvingen, bleek het al bij al niet zo moeilijk. Met de gritreferentie zoek je de controlecirkels die van toepassing zijn op jouw klasse, in ons geval deze van de C-course. En met de omschrijving weet je waar de controlefeature zich bevind in deze controle cirkel.

Wat gemakkelijker was op vlak van oriënteren, werd ruimschoots gecompenseerd door de moeilijkheids graad van het terrein. Lopen in de Schotse Highland is hard en de training die we ons zelf hadden voorgeschoteld had ons nooit doen vermoeden dat we zoveel spieren in onze benen hadden en dat je die ook nog eens zou nodig hebben. De ondergrond kan je vergelijken met een mengeling van de Kalmthoutse heide en de Hoge Venen. Trek dit door in het verticale tot een dikke 1000 meter hoog en je krijgt een beeld van de Lowe Alpine Mountain Marathon. En jawel, paden of weggetjes zijn een zeldzaamheid hier. Geen andere keuze dan de real thing.

Zoals reeds aangegeven ging onze navigatie vlot. Misschien dat we tussen punt 4 en 5 beter de keuzen hadden gemaakt om te traverseren in plaats van over de berg te gaan. Dat had ons mogelijks minder calorieën gekost en wat minuten van de eind tijd gepitst, maar deze extra top en de fantastische afdaling ervan, inclusief de lokale herten die ons op het pad kruisten, maakte van deze rechtlijnige approach naar checkpoint 5 een superervaring. De laatste beklimming en afdaling, met uitgeputte benen, kwam vrij hard aan. Ik heb raar of zelden last van krampen, maar die dag mocht ik tot twee maal toe een stretchoefening doen om een kramp aan de binnenkant van mijn dijbeen te verwijderen. Een perfect bewijs van hoe hard je benen door het terrein zijdelings belast worden van de voet tot bovenaan het been.

Het middenkamp was een ruim en droog stuk grasland waar iedereen een mooi plekje kon versieren. Het uitzicht was geweldig en werd in de vroege avond versierd door een onweer en enkele regen buien. Tot onze verbazing waren de toilet greppels effectief aanwezig, wel is waar afgebakend met doeken rondom en een tussen schot  voor mannen en vrouwen, maar toch… Gelukkig waren er ook enkele mobiele toiletten aanwezig.

Dag 1 eindige team Far Out op de 53^ste plaats in de C-course categorie en lieten we 12 teams achter ons. Met een tijd van 7 uur en 21 minuten voor 24 km hadden we nog een voorsprong van 2 uur op het laatste team in onze categorie. Onze vrienden van team Long Step Short Step eindigden op de voorlopige 2^de plaats in de score course categorie. Way to go! Het laatste team, uit de elitecategorie, kwam die dag rond 22.30 binnen na 15 uur in de bergen. De Marshalls en Mountain Rescue Teams waren al uitgestuurd om hen op te sporen. Ondanks voetproblemen besloten zij de volgende ochtend terug te starten.

Zondag 04 juni – Day 02 An Teallach en Fisherfield
21 km en 940 hoogtemeters

Met 3 uur achterstand op het eerste team in onze categorie, zaten we in start window 2, tussen 6.30 en 7.30. Rond 7 uur waren we terug op weg en ondanks de verzuurde dijbenen zetten we de eerste kilometers al lopend in. De route die we met onze nieuwe gritreferentie moesten uitstippelen, liep min of meer zoals we hadden verwacht. Het avontuur van dag 2 nam ons mee langs de noord kant van de iconische berg An Teallach. Het terrein was nog onvergefelijker dan de dag ervoor en met zuurtjes van dijbenen, klauterpartijen in canyons, doorkruisen van delta’s en een moeras als afsluiter, was deze dag fysiek harder dan verwacht.

De ervaring van de dag ervoor leerden ons de features in het landschap beter te gebruiken. Tussen punt 5 en 6 lagen lange witte rots ribben die je kon gebruiken om snel door de heide te navigeren. Op gebied van navigate denk ik dat we als team Far Out betere keuzes hebben gemaakt dan de dag ervoor, op de afslag door het moeras na. Op enkele kilometers van de streep zat Peter tot 2 maal met beide voeten vast in een bog. Geen lachtertje, zeker als je fysieke vermoeidheid parten begint te spelen op je mentale instelling. Met een tijd van 8 uur en 9 minuten eindigde dag 2 en onze eerste mountain marathon aan het event center in Corrie Hallie.

Overall score. Met een totaal tijd van 15 uur en 31 minuten, op een totale afstand van 45 km, eindigde team Far Out op de 52ste plaats in de C categorie. En lieten we 13 teams achter ons waarvan er 8 het traject niet hebben afgewerkt of een checkpoint gemist hadden. Onze vrienden van team Long Step Short Step eindigde op het podium met een 2^de plaats in de score course-categorie. Zij behaalde in totaal 441 punten in een tijd van 12 uur en 58 minuten. Way to go!

In het verslag van de routebouwer (Andy Spenceley) staat geschreven dat hij de LAMM beschouwd als een avontuur door de bergen in plaats van een echte oriëntatieloop. De reden is simpel. Bij een oriëntatieloop ben je zo opgeslorpt door de uitdaging van het zoeken dat je je niet bewust bent van de omgeving. LAMM daarentegen brengt je elk jaar naar een nieuwe afgelegen locatie in Schotland en laat je genieten van de ‘journey’ en de ongelofelijke landschappen. Dat kunnen we alleen maar bevestigen en zijn alvast benieuwd naar het volgende LAMM event. Hou de LAMM-website of hun Facebookpagina in de gaten.

Ben Van Dyck & Peter Waeterschoot