De fietswereld zit geen seconde stil. Grote innovaties en kleine aanpassingen overspoelen de markt. De toekomst blijft koffiedik kijken, maar deze vijf fietstrends geven je een goed idee van wat er als fietser zoal aan nieuwigheden op je afkomt.
Tekst: Jurgen Groenwals
Vijf fietstrends waar onze redacteurs van wakker liggen
-
De geconnecteerde fiets
Apps die je fiets slimmer maken
E-bikes, neen daar kijken we niet langer van op. Elke zichzelf respecterende fietsfabrikant heeft ondertussen meerdere elektrische fietsen in het gamma, van gewone stadsmodellen tot toerfietsen en heuse mountainbikes. Met elektronica kan je natuurlijk nog veel meer dan enkel de fiets aandrijven. In combinatie met een app, krijg je namelijk een geconnecteerde fiets tussen de benen. De mogelijkheden zijn onbeperkt en zelfs niet eens zo verre toekomstmuziek. Dat Strava mijn rit registreert of dat thuisblijvers mijn fietstocht in realtime kunnen volgen, tot daaraan toe. Maar wat denk je van volgend scenario: ik rijd tegen een bepaalde snelheid en in een fractie van een seconde is die snelheid nul. De kans is dan groot dat ik gevallen ben. Geen paniek! De hulpdiensten en vooraf geprogrammeerde contactpersonen worden meteen op de hoogte gebracht. Hulp is zo onderweg, tenzij ik manueel het signaal desactiveer. Fiets gestolen? Even de app activeren en zowel ikzelf als de gealarmeerde politie kunnen meteen uitzoeken waar hij zich bevindt. Nog eentje? Ik was de afgelopen maanden flink actief en heb ongeveer 2500 kilometer op de teller staan. Modder, regen, zand… niets hield me tegen. Tijd dus om na te gaan of een aantal onderdelen niet aan vervanging toe is. Voortaan krijg ik die melding automatisch van mijn fiets, inclusief fietsreparatiewinkels in de buurt. Handige Harry? Dan vertellen de online-store en een reeks video’s me gewoon hoe ik zelf aan de slag kan.
-
Gravelbikes
Om over de betere veldwegel te scheuren
Zoek je nog een excuus om je bestaande collectie fietsen uit te breiden? Veel kans dat je nog geen gravelbike hebt. Die houdt het midden tussen een race- en een crossfiets. De geometrie van een gravelbike is vergelijkbaar met die van een racefiets, maar het frame biedt ruimte voor lekker brede banden. De gravelbike komt overgewaaid uit de Verenigde Staten, een land met nog steeds miljoenen kilometers onverharde wegen. Wil je op beide soorten terrein goed uit de voeten kunnen, dan is de gravelbike de oplossing. Je kan er snel genoeg mee rijden, hebt voldoende ruimte voor dikke bandjes, hij is comfortabel en je fietst er overal mee door. Rijd je dagelijks met de fiets en wil je en route wel eens een bospaadje, tractor- of veldwegel meepikken? De gravelbike loodst je er met gemak doorheen.
-
Ingenieuze elektronica
Van zelfdenkende vering tot elektrisch verstelbare zadelpen
Wie het professioneel koersgebeuren – zowel op de weg, in het veld als op de mountainbike – van nabij volgt, is al vertrouwd met elektronisch schakelen. Shimano’s Di2 is niet langer een vreemd en veel te duur snufje, veel wielerliefhebbers rijden er ondertussen zelf mee rond. Dat elektronica nog veel meer kan dan uitsluitend schakelen, mag duidelijk zijn. Zo is er nu voor mountainbikegebruik de elektronische vering en demping. Een systeem van metertjes en chips geeft continue informatie over het terrein door aan een centrale unit. Die verwerkt meteen alle gegevens en kiest in jouw plaats of je vering geblokkeerd of geopend moet zijn. Een mogelijk scenario: je snelheid ligt laag, je maakt weinig omwentelingen terwijl je toch veel kracht zet, en je voorwiel staat iets hoger dan je achterwiel. Allemaal factoren die erop wijzen dat je aan een beklimming bezig bent. Fijn, denkt de elektronische vering, tijd om alles te blokkeren zodat er geen energie verloren gaat. Ook het tegenovergestelde werkt natuurlijk: hoge snelheid, weinig tot geen trapbewegingen… we zitten duidelijk in een afdaling. Op dat moment kan veerweg wel handig zijn. Sterker zelfs: stel dat je een sprong maakt, dan weet het systeem dat je in een soort vrije val bent en zal het de vering en demping beide activeren. Nog een laatste voor de mountainbikers: ook de elektronisch (en draadloos) verstelbare zadelpen is ondertussen een feit.
-
Materiaal van de toekomst
Een kartonnen fiets?
Vroeger had je geen keuze over het materiaal voor je frame. Je reed op een stalen fiets. Punt aan de lijn. Staal is sterk en duurzaam en kent zelfs een bescheiden revival. Tegenwoordig wordt voor sportieve fietsen heel vaak aluminium gebruikt. Het materiaal is een stuk lichter dan staal, niet al te duur en toch vrij stevig. Is een laag gewicht belangrijk, dan stapt men snel over naar carbon, dat erg licht en stijf is. Alleen kan carbon niet overweg met een puntbelasting. Valt je fiets op de foute manier, dan kan het frame onherstelbaar beschadigd geraken. Titanium heeft wél de voordelen van duurzaamheid, laag gewicht en stijfheid, maar dat gaat ook gekoppeld aan een hoge kostprijs. Het hoeft dus niet te verbazen dat er volop geëxperimenteerd wordt met andere materialen. Frames in bamboe zijn al een tijdje op de markt, maar echt doorbreken doen ze voorlopig niet. Nochtans valt er wel een lans te breken voor bamboe: het is erg duurzaam en zeer sterk. Anderzijds valt het gewicht van een bamboe frame vaak nog te hoog uit. Grafeen dan maar? Dat wordt wel eens het materiaal van de toekomst genoemd. Het is een vlak van koolstofatomen, erg licht en wel tweehonderd keer beter breukbestendig dan staal. En wat denk je van gerecycleerd karton? Karton kan je in alle mogelijke vormen, diktes en sterktes produceren. Met een eenvoudige bewerking, maak je het waterproof en als extraatje is karton ook nog eens goedkoop.
-
26″, 27,5″, 27,5+, 29″, 29+
Wielmaten, makkers, Maes
Mocht het je bij het bekijken van bovenstaande cijfertjes even voor de ogen blijven duizelen, dit zijn geen slecht opgesteld wiskundige formules maar wielmaten. Meer bepaald wielmaten voor mountainbikes… Nog niet zo enorm lang geleden reden we rondjes op 26″-wielen. Dat ging goed, niemand maakte zich toendertijd zorgen over wielmaten of bandbreedtes. Tot iemand op de proppen kwam met het – niet eens zo slechte – idee dat grote wielen beter over kleine obstakels rollen. De 29″-wielen waren geboren. (Voor de techneuten: bij 26″ spreekt men over de wieldiameter, bij 29″ daarentegen gaat het om banddiameter. Concreet betekent dit dat een 29″ vergelijkbaar is met een 27″-wiel uit een racefiets, maar dan met een dikke band eromheen.) Dat louter en alleen 29″ niet heiligmakend mocht zijn, was geen verrassing. Grotere wielen gaan inderdaad beter over kleine obstakels, maar zijn iets moeilijker de bocht door te sturen. “Waarom geen tussenmaat?” moet iemand gedacht hebben. 27,5″ bleek de oplossing. Om de jungle van wielmaten helemaal compleet te maken, is de fietsindustrie momenteel druk in de weer met Plus-sizes, dikke banden rondom een van de bestaande (27,5″ of 29″) wielmaten. Zo heb je bijvoorbeeld de Scott Genius Plus. Dat is een volgeveerde mountainbike op 27,5″-wielen met daaromheen erg brede banden (2.8″), wat maakt dat de totale wielomtrek bijna even groot is als een 29″. Snel sturen, makkelijk over obstakels rollen en enorm veel grip zijn de voordelen. De Niner Ros Plus is dan weer een 29″-fiets met daar dikke 3.0″-banden omheen. Kan je nog volgen?