Home Anders Outdoor In de kijker: de Klim- en Bergsportfederatie over de risico’s van bergsport

In de kijker: de Klim- en Bergsportfederatie over de risico’s van bergsport

0
In de kijker: de Klim- en Bergsportfederatie over de risico’s van bergsport
De KBF over de risico's van bergsport

Trek je er graag op uit in de bergen? Dan heb je jezelf ongetwijfeld al de vraag gesteld hoe je dit avontuur veilig kan beleven. De bergsport heeft immers een hachelijke reputatie: iets voor adrenalinejunkies die het gevaar zelf opzoeken… Maar hoe zit het met de risico’s van bergsport? En wat met de verzekering?

Laten we met het mindere nieuws beginnen: ja, de risico’s van bergsport zijn ontegensprekelijk aanwezig. Het avontuur speelt zich immers af in de vrije natuur onder omstandigheden die je niet volledig onder controle hebt. Het goede nieuws? Met een goede voorbereiding en de nodige opleiding kun je die risico’s tot een aanvaardbaar minimum beperken.

De risico’s van bergsport: ongevallen in cijfers

Het beschikbare cijfermateriaal in Vlaanderen over het aantal (dodelijke) ongevallen die jaarlijks voorvallen tijdens bergsportactiviteiten is beperkt. Er bestaat immers geen meldingsplicht of een centrale database waar deze informatie verzameld wordt. De Klim- en Bergsportfederatie (KBF) brengt wel de ongevalsaangiften van de Vlaamse leden jaarlijks in kaart. In totaal telt de KBF meer dan 11 000 leden die actief zijn als bergwandelaar, indoorklimmer, rotsklimmer, bergbeklimmer, canyoneer of winterbergsporter.

Reginald Roels, verantwoordelijke verzekeringen, licht de beschikbare cijfers toe. “Het aantal dodelijke slachtoffers onder de leden van de KBF varieert jaarlijks van nul tot twee. De afgelopen negen jaar (2008-2016) viel er jaarlijks gemiddeld minder dan één dode te betreuren.” Ook brengt de KBF de jaarlijkse aangiften per sporttak in kaart. “Rotsklimmen is telkens koploper bij het aantal verzekeringsaangiftes: 47 op 188 aangiftes in 2016, op de voet gevolgd door indoorklimmen, offpiste skiën en boulderen. Deze cijfers geven ons echter geen zicht op de ernst en de oorzaak van het ongeval.”

Het belang van een goede opleiding

Kunnen we uit het beschikbare cijfermateriaal afleiden welke bergsporttak de meeste risico’s inhoudt? Niet echt, want het verhaal is meer genuanceerd. In het verleden werd een onderscheid gemaakt tussen objectieve en subjectieve gevaren in het hooggebergte. De objectieve gevaren, zoals ijs- en steenslag, beschouwde men als onvermijdelijk. De subjectieve gevaren, afhankelijk van de beslissingen van het individu, werden de bergsporter zelf aangerekend. Denk aan een gebrek aan fysieke voorbereiding of een tekort aan materiaalkennis.

Vandaag nemen we echter hoe langer hoe meer aan dat vrijwel ieder ongeval veroorzaakt wordt door de beslissingen van het individu of de groep. Met de juiste ervaring, voorkennis en ingesteldheid had je de gevaren immers kunnen herkennen én vermijden. Het belang van opleiding, zelfkennis en zelfredzaamheid valt niet genoeg te onderstrepen. De omstandigheden in het hooggebergte kun je niet beïnvloeden, maar je eigen capaciteiten wel.

Stijgend aantal helikopterreddingen

“Opvallend is dat het aantal helikopterreddingen jaarlijks toeneemt”, vertelt Reginald Roels. “In 2016 werden 38 personen opgehaald door een helikopter, waarvan zes personen zonder letsel. Vaak gaat het dan om hoogteziekte.” De drempel om hulp in te roepen is lager geworden. De hulpdiensten worden vaak ingeschakeld vóór er zich een ernstig ongeval voordoet. Reddingsdiensten waarschuwen dan ook voor deze onrustwekkende tendens. Helikopterredding is een laatste redmiddel, geen service waar je op mag rekenen, laat staan recht op hebt. “De hamvraag blijft: wanneer is er sprake van bergnood? Ook de bergreddingsdiensten zijn beperkt. Is het weer te slecht, dan blijft de helikopter aan de grond.”

‘Ben ik niet verzekerd via de mutualiteit?’

Hoe zit het dan met de verzekering van bergsportactiviteiten? Is een bijkomende verzekering nodig naast de aansluiting bij een mutualiteit? “Bergwandelen op gebaande paden en skiën op de piste worden door de meeste mutualiteiten en familiale verzekeringen gedekt”, legt Reginald uit. “Maar andere bergsportactiviteiten vallen buiten het bereik van deze verzekering. Ook helikopterredding en repatriëring zijn niet standaard gedekt. Vooral de kosten van een reddingsoperatie kunnen aanzienlijk oplopen. Een redding in de Alpen kost gemiddeld 5000 euro. Buiten de Alpen, bijvoorbeeld in Nepal, tot wel 20 000 euro.” Ook de geografische dekking van de reisbijstand aangeboden door de verschillende mutualiteiten is beperkt.

Om je te beschermen tegen kosten die niet gedekt zijn door de mutualiteit, is aansluiting bij de Klim- en Bergsportfederatie een goede oplossing. “De verzekering zit automatisch vervat in het lidmaatschap”, licht Reginald toe. “Ze is aanvullend op andere verzekering(en) die je reeds hebt afgesloten.” Bovendien geniet je ook van allerlei andere voordelen zoals kortingen in berghutten, klimzalen en bergsportwinkels, toegang tot opleidingen, workshops enzovoort.” Zeker het overwegen waard.

De risico’s van bergsport indekken via lidmaatschap Klim- en Bergsportfederatie

  • Een lidmaatschap kost € 85 p.p. Kinderen, jongeren en 65-plussers krijgen korting.
  • Een gezinslidmaatschap heb je voor € 207.
  • Cashback van de mutualiteit: € 15 tot € 30 p.p. per jaar.
  • Bij hernieuwing lidmaatschap krijg je € 8 korting.
  • Specifieke vragen? Neem contact op met verzekering@kbfvzw.be.

www.klimenbergsportfederatie.be