Slovenië, een prachtig land met een mooie cultuur, wat wil je nog meer? Ik weet het, actie! Hydrospeeden is aan een opmars bezig binnen de outdoor sporten en is de laatste jaren erg populair geworden. Maar wat heeft dit dan te maken met Slovenië? In Slovenië kan je meedoen met het hydrospeeden in de Sočarivier, een van de mooiste rivieren in Europa.
Hydrospeeden in de Sočarivier
Wat?
Bij hydrospeeden, ook wel rivierboarding genoemd, drijf je op een vlotter stroomafwaarts door rivierwater. Tussen jou en het wilde water zit enkel een plastic bodyboard.
Waar?
De Sočarivier in Slovenië, een van de mooiste rivieren in Europa.
De test
Onze eerste kennismaking
Slovenië maakt indruk. Het kleine landje bevat met de Julische Alpen een aardig aantal hoge toppen, wat het de ideale uitvalsbasis maakt voor bergsporten. Ons favoriete deel is de Sočavallei, waar de mooiste rivier die we ooit zagen van bron tot monding als een turquoise lint door het witte kalksteengebergte kronkelt. Onze uitvalsbasis is Bovec, het epicenter van outdoorsporten in Slovenië. In het stadje bieden een twintigtal organisaties tours aan voor onder meer rafting, canyoning, mountainbiken, paardrijden en paragliden. Na een rondje windowshopping besluiten we om het midner gekende hydrospeed uit te proberen. Dat kan je het best vergelijken met raften of kajakken, maar dan zonder boot. Je klieft door het wazter op een vlotter, een dik bodyboard.
Eén met het water
In het hoofdkantoor krijgen we allemaal een wetsuit, boots, zwemvliezen, een hem en reddingsvest in handen gestopt. Vervolgens brengt een busje ons enkele kilometers stroomopwaarts, waar we ons op een droge steentjesbedding van de rivier in het neopreenpak wurmen. Nadat de instructeur de principes van het rivierboarden heeft uitgelegd, ploeteren we het heerlijke frisse water in op onze zwemvliezen en laten ons meteen meedrijven met de – hier nog rustige – stroom.
Al snel wordt de rivier smaller, kronkeliger en wilder. Rotsblokken doemen overal op en het is de kunst om jezelf op tijd te sturen en netjes langs de obstakels te glijden. We delen het water met een groep scouts uit Wallonië en zijn met redelijk veel, waardoor we ons voortdurend moeten concentreren om niet in elkanders vaarwater te komen. Al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Op een bepaald ogenblik drijf ik op hetzelfde moment als een andere deelnemer een vernauwing tegemoet, en knal ik met mijn bord tegen een rots aan. De stroom blijft tegen mijn rug beuken en ik zit vastgeplakt tegen de rots, waardoor ik niet anders kan dan het bord lossen en proberen op adem te komen in een poeltje rechts van me. Gelukkig kan een van de begeleiders mijn bord opvissen met zijn kajak en ik lig even later alweer te peddelen achteraan het peloton. Acht kilometer en een dik uur later zie ik mijn man terug. Ik wil nog eens!
Het verdict
Hydrospeed moet een van de coolste dingen zijn die ik ooit heb gedaan. Hoewel ik ook fan ben van raften en kajak, voelde ik me bij deze sport echt één met het water. Dat smaakt zeker naar meer, al vraag ik me af of het kader ooit nog zo mooi kan zijn als op de Sočarivier.