Niels Jespers is al sinds zijn 15de aan klimmen en avonturieren verslingerd. “Het is een middel om mijn horizonten te verkennen en verleggen. Elke keer weer leer ik iets nieuw over mezelf en mijn omgeving.” Afgelopen zomer bereikte zijn ‘klimcarrière’ een hoogtepunt: als 3de Belg ooit stond hij – zonder extra zuurstof – op de top van de Nanga Parbat (8126 m). In 2019 is de K2 (8611 m) aan de beurt. Tijd voor een kort gesprek.
Niels, veel tijd had je precies niet nodig om het K2-idee te laten rijpen, na de Nanga Parbat?
Niels Jespers: “Toen ik terugkwam van de Nanga Parbat, zat de K2 al in mijn hoofd. Nog geen twee maanden later hakte ik de knoop door: in 2019 zal ik een toppoging wagen. Dat is inderdaad snel; ik moest meteen een website maken, sponsors zoeken, opnieuw beginnen trainen… Op 1 juni 2019 vertrek ik. Eerst begeleid ik een groepsreis naar Pakistan, waar ook vrienden en familieleden aan deelnemen. Samen trekken we naar het basiskamp, waar ik dan zal blijven om verder te acclimatiseren en te wachten op een geschikte ‘window’. Als alles goed gaat verwacht ik tussen half en einde juli een toppoging te kunnen doen. Hiervoor zal ik de vaste touwen gebruiken.”
Avontuurlijke reisbestemming Pakistan
Wat trekt je zo aan Pakistan?
“Het is geen typische reisbestemming en heeft als geheel een vrij slechte naam. Maar Pakistan is een heel groot land en het Noorden, tegen de Chinese grens, in de buurt van de Karakoram Highway, is gewoon fantastisch om te doen. Voor avontuurlijke reizigers is het zonder meer een droombestemming super relax om door te reizen! Volgens mij heeft Pakistan enorm veel potentieel, net als de reeds wat bekendere ‘stans’, zoals Kirgistan en Tadzjikistan.”
Wat is je van je vorige reis naar Pakistan, naast het klimmen, het meest bijgebleven?
“De warme contacten met de lokalen. Je leeft echt samen met de Pakistanen in dat basiskamp. Met mijn kok heb ik urenlang gesprekken gehad. Maar ook met de politieagenten die er rondlopen had ik een tof contact. Iedereen (in het Noorden toch) spreekt wel een woordje Engels. Je kan altijd iets aan een local vragen, bijvoorbeeld om een plekje vrij te houden in de volgende bus.
Expeditiegevaar
Waarom zonder extra zuurstof? Hoe realistisch is dat?
“Ik wil mijn limieten qua hoogte aftasten. Als de beperkende factor zuurstof is, is dat een uitdaging. Maar lukt het niet zonder extra zuurstof, dan is dat ook ok. Er zijn echter heel wat praktische nadelen aan zuurstof. Zo moet je een heel ondersteunend team huren, flessen achterlaten op de berg… Onlangs sprak ik Paul Hegge, die in 2018 als eerste Belg ooit de K2 beklom. We hadden het er o.a. over dat men tot de jaren 90 meestal zonder zuurstof klom. Recenter zijn er meer commerciële teams aan de slag, die met ondersteuning van sherpa’s met zuurstof klimmen. Dat heeft ertoe geleid dat in 2018 slechts 1 van de 24 toppogingen er een zonder zuurstof was. In totale aantallen schat ik dat er van de 400 succesvolle beklimmingen 100 zonder extra zuurstof zijn. Om te slagen, zal ik wel voor een heel goed weerswindow moeten gaan, met niet te veel wind, voldoende zon, een uitstekende zichtbaarheid en doenbare temperaturen. Zonder extra zuurstof heeft je lichaam niet voldoende brandstof om op te warmen.”
Wat vrees je eigenlijk het meest tijdens zo’n expeditie?
“De objectieve gevaren zijn relatief groot en op veel zaken heb je ondanks de vele trainingen weinig invloed. Denk aan steenslag, lawines… Tijdens het klimmen, kan je op je passen letten, maar als die steen valt of die lawine eraan komt en je op het verkeerde moment op de verkeerde plek bent… Preventief kan je zien dat je voldoende tijd laat tussen nieuwe sneeuwval en het klimmen. Maar wie naar de top wil, zal op een gegeven moment toch een aantal van die objectieve gevaren moeten aanvaarden.”
Trainen en voorbereiden
Wat zit er eigenlijk in je rugzak?
“Dat is er niet één, maar meerdere… Als belangrijke partner zorgt K2/De Kampeerder samen met enkele van hun topmerken voor alle materialen die ik nodig heb. Voor mijn kleding koos ik het kwaliteitsmerk Rab. Zij hebben een zeer specifiek, hoogwaardig expeditiegamma, met o.a donzen kleding, sloefkes, donsjas en donswanten. Mijn rugzak is van Lowe Alpine. Verder heb ik uiteraard een tent mee, slaapgerief, een potje om sneeuw in te smelten, kookgerei, droogvoeding van Trek ’n Eat, een Petzl-hoofdlamp en typische klimmaterialen zoals een gordel, ijsbijl en stijgijzers.”
‘De trainingen zijn begonnen.’ Wat doe je dan precies?
“Een strak schema zit er niet achter. Ik zorg dat ik drie à vier keer per week een goede duurtraining doe, die niet te belastend is voor mijn rechterknie. Die heeft al een tijdje geen meniscus meer, zodat ik bijvoorbeeld geen intensieve looptrainingen kan inlassen. Momenteel ben ik vooral aan het roeien en zwemmen. 10 km zwemmen is mijn doel. In het weekend maak ik tijd voor lange staptochten. Ga ik toch hardlopen, dan loop ik bergop en wandel ik bergaf. Opnieuw om mijn knie niet te veel te belasten. Ik ben al blij dat die het in de bergen nog houdt.”
Interne Keuken
Hoe combineer je die intense voorbereidingen met je gebruikelijke werkzaamheden?
“Door dingen in mijn directe omgeving (Antwerpen) te zoeken. In mijn buurt staat er een gebouw van 20 verdiepingen, daar ga ik trappen lopen. Dat is redelijk saai, maar met een goede podcast – Interne Keuken in mijn geval – lukt dat wel. We hebben het dan toch al snel over 1000 – 1500 hoogtemeters. Vroeger trok ik ook wel eens naar het Sint-Annabos op Linkeroever. Daar moet je tenminste geen tien rondjes doen om wat kilometers te maken. Ook de Kalmthoutse Heide is natuurlijk heel mooi.”
Wat zijn je favoriete plekken in Europa om te trainen?
“Het is een reflex om naar de Alpen te trekken, met name Zwitserland, waar ik als kind mijn eerste jeugdstages alpinisme deed. In Berner Oberland ga ik graag toerskiën. En als je niet weet waarheen, is Chamonix altijd goed. De bergen zijn er dankzij de uitstekende faciliteiten en vele liften zeer toegankelijk.”
Nog iets anders dat je graag wil meegeven of onder de aandacht wil brengen?
“Dat ik nog steeds op zoek ben naar sponsors? Materiaal is doorgaans geen probleem. En de subsidie van de KBF draagt zonder meer bij aan de financiële haalbaarheid van dit avontuur. Maar het blijft natuurlijk geen goedkope onderneming.”
Niels Jespers geeft graag inspirerende en informatieve lezingen rond zijn avonturen. Altijd gezellig. Kom gerust langs:
- 23 april 2019, Natuurvrienden Aalst, Dekkersweg 4, 9308 Aalst
- 3 mei 2019, 17u, ABC-Groep, Antwerpse Steenweg 1, 2440 Geel