In heb al vele mooie plekken bezocht. Vaak duizenden kilometers ver weg. Dit keer wil ik het anders doen. En dichterbij. Ik zoek een bestemming waar ruimte, natuur en ruige bergen samensmelten tot een oogverblindend landschap. Waar de zee en het land door de eeuwen heen hebben gevochten en een ruig slagveld van rotspartijen, kloven en fjorden hebben achtergelaten. We gaan wandelen in Noorwegen. Het land van trollen, fjorden, gletsjers, watervallen en kilometers kronkelende bergweggetjes met ontelbare prachtige vergezichten.
Tekst & foto’s: Wilma Smit
Zonder vaste routeplanning vertrek ik met man en twee poezen in een Mercedes camperbus om te gaan wandelen in Noorwegen. Stevige stapschoenen, een lading koffie en wat lekkere wijn gaan mee. Op de veerboot vanaf Denemarken verheugen we ons alvast op enkele van de talloze hikes in de meest gevarieerde landschappen ter wereld: fjorden, gletsjers, bossen en rotsgebieden. De Noorse Wandelvereniging (DNT) onderhoudt honderden wandelroutes en berghutten, en aan de hand van de website www.ut.no/tur beginnen we alvast te dromen en te plannen. We arriveren begin mei in wat achteraf de mooiste zomer bleek sinds tijden.
Jaloerse poezen
Op www.visitnorway.nl/wandelen vinden we een fjordwandeling aan de zuidkustweg 44 bij Vintersto, zo’n 33 kilometer oostelijk van Egersund. Het beginpunt van dit Jossingfjord bereik je via een spectaculaire haarspeldrit omhoog. We ontmoeten hier een jong Duits stel. We kijken onze ogen uit als we hun diervriendelijke camper zien met een aparte, luxe hondenafdeling. Onze poezen werpen jaloerse blikken op de accommodatie van de Duitse labrador.
De hike begint drassig, we zakken tot onze enkels in het sponzige mosland. De sneeuwpakken van de stevige winter zijn door de warme zon aan het smelten. De wandelroute van vijf uur voert ons door berkenbossen, mosvelden en rotsblokken. Pittig klimwerk doet ons arriveren aan de rand van Helleren. Wat een kennismaking met Noorwegen!
Klaar voor een tetanusprik
Het gebied is prachtig. Bij Sogndalstrand, zeven kilometer verderop, wagen we ons de volgende dag aan een klifwandeling. Onderweg bij een hooggelegen boerderij maken we een praatje met de boer over zijn wilde schapen. Het vooroordeel dat Noren stug zijn, begrijpen we niet. Op de terugweg passeren we opnieuw zijn land en spotten een schaap in het prikkeldraad. Met onze Leatherman kunnen we het dier enigszins losknippen, maar dat kost me wel een bloedende vinger. Zo belanden we nog in het ziekenhuis in Egersund voor een tetanusprik. De arts raadt in perfect Engels aan om geen schapenreddingsacties meer te ondernemen.
Via Stavanger en Preikestolen reizen we naar Odda. De klim naar Preikestolen is uniek (acht kilometer, vier uur heen en terug, en een hoogteverschil van 500 meter) en Buerbreen (de gletsjer bij Odda, goed voor een rondwandeling van drie uur) is mooi. Trolltunga, de steenformatie die horizontaal uit de berg steekt, is ook een highlight. En dat ontgaat niemand: al snel merken we dat bij de toeristische trekpleisters, zelfs zo vroeg in het seizoen, de belangstelling overweldigend is.
Wandelen in Noorwegen voor vroege vogels
In het nationaal park Jotunheimen, bij het minder bezochte Ovre Ardal, wandel je naar de Vettisfossen-waterval. Hier loopt een andere uitdagende wandeling met een hoogteverschil van 800 meter. Maar ook geoefende wandelaars zoals wij mogen wel eens een wandeling overslaan wegens de hitte en bijtende steekbeesten! Dus rijden we de Tindevegen, een prachtig smal bergweggetje richting Turtagro. Normaal gaan de meeste wandelpaden hier pas halverwege juli open; met bergen boven de 2000 meter ligt er tot laat sneeuw.
Moeder Natuur is ons gelukkig welgezind terwijl we wandelen in Noorwegen, want door het zeer warme voorjaar zijn er heel wat paden vroeg in het seizoen open. Desalniettemin is het soms moeilijk vooruitkomen met af en toe een glijpartij of een blubbervoet. Maar toch bereiken we de Styggedalsgletsjer (vanaf Turtagro een lus van vier uur). Als het meezit, zie je hier de veelvraat, lynx en eland. Of een koppeltje wilde rendieren. Maar helaas voor ons blijft het bij lemmingen, sneeuwhoenen en heel veel schapen.
Skeeleren in bikini
Sportieve Noren zien we onderweg op langlaufpistes en rollerskeelerend over de weg. Met deze temperaturen gebeurt dat vaak in bikini! Maar DE trekpleister in Jotunheimen is Besseggen. Noren lopen deze prachtige graatwandeling met steil klauterwerk minstens éénmaal in hun leven. Reken op een hike van zes à zeven uur, met 760 stijgende hoogtemeters. Deze moeten we wegens te veel sneeuw helaas houden voor een volgend bezoek, later in het seizoen.
Gletsjers zien we in Jostedalsbreen Nasjonalpark. We beginnen in Gjerde waar je via Gaupne komt. Verderop bij het toeristencentrum is de Nigaardsgletsjer al te zien. We krijgen hier de tip voor een mooie beklimming met uitzicht over het hele gletsjergebied: de Myrhonna (1485 meter). Vier kilometer zuidelijk van Gjerde neem je de afslag Espe, na de school ga je een bergpad op en na zeven kilometer hobbelen zie je een gletsjermeertje. Hier begint het pad omhoog, goed voor een wandeling van drie uur wandelen, en ontvouwt het gletsjergebied zich. We kamperen drie dagen bij dit meer met enkel wat schapen en sneeuwhoenen als gezelschap, heerlijk! Na elke hike nemen we een verfrissende duik in het gletsjermeer.
Op het dak van Noorwegen
Het is inmiddels juli en we hebben nog geen rendier of eland gezien. Maar het Dovrefjellpark belooft ons muskusossen. Deze beesten uit de oertijd kunnen wel 400 kilogram zwaar zijn! Bij het Kongsvold Hotel, vlakbij Hjerkinn, plannen we een hike van circa zeven uur. Het is een mossig heuvellandschap en in de bosjes zien we plukjes wol liggen en rare keutels. Het kan niet missen! Na wat kouwe wandeluren met harde wind zien we bij een riviertje een koppeltje muskusossen en verderop een hele kudde. We zijn superenthousiast!
Blij gaan we op de terugtocht. We ploegen een tijdje door de zachte mosgrond en drassige bodems, totdat we plots achter een heuveltje op vijf meter afstand een megagrote os zien liggen. We schrikken ons wezenloos en gaan in de achteruitstand. Dat was close! We lazen dat deze beesten snel agressief kunnen worden en je tenminste 200 meter afstand moet houden. De rest van de wandeling zijn we op onze hoede. Gelukkig arriveren we veilig bij onze zachtaardige, maar hongerige poezen.
Lofoten, Lyngsalpen of beide…?
We eindigen het wandelen in Noorwegen op de prachtige Lofoten, Senja en Troms-Romsa. Met de strakblauwe luchten zijn de Lofoten een wandelparadijs. Maar als je de mensenmeute wilt ontwijken, ga dan naar Senja en Troms-Romsa. Op Senja wandelen we bij Skaland. Bij de kerk klim je omhoog naar een sprookjesachtig uitzicht op karstgebergtes tot in de verte. Ook heb je bij Fjordgard een van de mooiste uitzichten. Een vrij steile hike van zo’n vijf uur heen en weer, maar zeer de moeite waard! Vrij onbekend is het eilandje rechts van Tromso, de Lyngsalpan. Een gebied zo schilderachtig als de Lofoten, maar met gletsjers. Hier genieten we oneindig; de zon gaat maar niet onder…
—> Vind je wandeltocht
De website www.ut.no/tur lijkt wat lastig te gebruiken, maar met de volgende handleiding vind je direct een prachtige wandeling:
- Als je Noors niet zo goed is, selecteer je rechtsboven de taal naar keuze. Nederlands is helaas niet beschikbaar, maar Engels wel.
- Kies vervolgens de regio waarin je wil wandelen.
- Kies de activiteit (hiken).
- Kies de moeilijkheidsgraad (grade) van de wandeling. Bij de rode en zwarte routes kom je soms touwen/kabels tegen die je kunt gebruiken om steile hellingen te beklimmen of af te dalen.
- Klik op ‘Search’ en een hele lijst met wandelingen verschijnt onder je zoekopdracht. Veel wandelplezier!
—> Met of zonder gids op zoek naar de Muskusos?
Er zijn diverse organisaties die een safari aanbieden om in een kleine groep op zoek te gaan naar de Muskusos in het nationaal park Dovrefjell. Kosten variëren tussen de 40 à 50 euro per persoon en de uitstap duurt meestal vijf tot zeven uur. Wij kozen ervoor om de wandeling zonder gids te doen. Er blijkt een gezonde (grote) populatie aanwezig in het park en de paden zijn goed. Dit maakt het gemakkelijk om een flinke afstand af te leggen, waardoor de kans groot is dat je deze prachtige dieren tegenkomt. Omdat het verstandig is om op de paden te blijven en we niet heel veel bordjes zijn tegengekomen, is een handheld gps of een gps-app zoals MotionX of Gaia voor op de smartphone handig. De weersomstandigheden kunnen verraderlijk snel verslechteren, dus hou bij het inpakken van je dagrugzak rekening met koude en natte omstandigheden.