Tijdens de eerst week van februari gingen zowel ultraracers als recreanten gravelbiken in Rwanda met ‘Race Around Rwanda’. Het idee om op de de grintwegen in dit Afrikaanse land een ultrarace te organiseren komt uit het hoofd van Simon De Schutter. De 29-jarige Belg uit Wetteren werkte zo’n twee jaar voor een ngo en wil er nu samen met de Duitstalige Belg Simon Hupperetz het sportfietsen een boost geven.
Tekst: Bert De Vriese
Foto’s: Simon De Schutter
Gravelbiken in Rwanda
Hoe ben je op het idee gekomen om net in Rwanda een gravelrace te organiseren?
Simon De Schutter: “Sinds ik in Rwanda woon, werk en fiets, merk ik dat Rwanda enorm veel grint heeft. De hoofdstad Kigali ligt in het centrum van zes geasfalteerde grote wegen, waarvan er drie veel te druk zijn om op te fietsen. Met een gewone koersfiets kan je dus enkel op die andere drie heen en terugrijden. Als je de drukke wegen wilt verlaten, ben je overgeleverd aan grint en heb je een gravel- of een mountainbike nodig. Van het pad afwijken is in Rwanda echt de moeite waard. Het land heeft fantastische landschappen. De deelnemers krijgen op een tour van duizend kilometer zo’n zeventienduizend hoogtemeters voorgeschoteld. Bovendien is de temperatuur ideaal; die schommelt tussen de 23 en 28 graden.”
De race is zelfvoorzienend. Deelnemers staan zelf in voor hun bevoorrading en overnachting. Is Rwanda wel een veilig fietsland?
“Rwanda wordt door kenners ook wel ‘Afrika voor beginners’ genoemd. Het land is het veiligste van het continent, maar dat komt ook omdat het een politiestaat is. Burgers krijgen er een gevangenisstraf voor kleine misdrijven en politieagenten betrapt op corruptie krijgen het hard te verduren. Gemeenschapsdienst wordt gepusht door de overheid. Na een storm bijvoorbeeld maken de burgers er samen de straten schoon. De mensen zijn er super vriendelijk, maar ook heel nieuwsgierig.”
“Het zijn hier supervriendelijke,
maar ook heel nieuwsgierige mensen.”
Hoezo nieuwsgierige mensen? Vertel?
“Wel (lacht), toen ik een keer met m’n moto naar huis aan het rijden was, ben ik ooit eens drie kilometer lang, tot pal voor m’n deur, achtervolgd door een taxi. Wat bleek? Mijn portefeuille was blijkbaar uit mijn achterzak gevallen en de man wou mij die koste wat het kost teruggeven, met het equivalent van 200 euro er nog in. Tijdens het fietsen hoor je de mensen op straat je ook echt aanmoedigen. ‘Courage, courage’, roepen ze dan. Of ‘Bon esprit, zunga’, wat ‘Goede moed, reiziger’ betekent. En als je je lekke band moet vervangen, staat er al snel zo’n honderd man rond je, je wat raar, maar geïnteresseerd aan te gapen.”
Wildkamperen in een tentje langs de weg, kan dat in Rwanda?
“Van wilde dieren zal je geen last hebben, want hun nationale parken zijn goed omheind. Maar ik zou het niet aanraden. In de grotere dorpen zijn er hotels waar je voor vijf euro kan overnachten. Al moet je er geen grote luxe voor verwachten – je krijgt er een bed, een emmer met water om je te wassen en een Frans toilet – maar voor dat geld moet je het ook niet laten. In steden als Kigali zijn er wel kamers in luxueuze hotels te verkrijgen tegen Westerse prijzen.”
Is fietsen een populaire sport in Rwanda?
“Het is er de grootste sport na voetbal! Op café kan je al eens vragen om een lokale wedstrijd te bekijken en de Rwandees Joseph Areruya stond de laatste Parijs-Roubaix mee aan de start. De fietsen die je op straat ziet, zijn Chinese singelspeeds, maar in Kigali heb ik weet van twee Whatsapp-groepjes waarmee elke week zo’n 35 buitenlanders en Rwandezen samenkomen om te rijden. Het koersen is er aan een opmars bezig.”
“Gravelbiken in Rwanda door zo’n mooi,
maar zo’n lastig landschap.”
Wat ligt er volgens jou aan de basis van die opmars?
“De middenklasse is aan het groeien in Rwanda. Vijf jaar geleden had bijna niemand er nog elektriciteit, en nu heeft bijna 60% van de bevolking hier toegang toe. Ook worden er meer en meer wegen geasfalteerd, maar geen nood. Grintwegen zijn er meer dan genoeg, gravelbiken in Rwanda blijft er nog lang mogelijk.”
“Grintwegen zijn er meer dan genoeg.”
Hopelijk, want jij hebt je job opgegeven om je er 100% op het fietstoerisme te storten?
“Klopt, naast Race Around Rwanda (www.racearoundrwanda.com) zitten er nog twee andere events in de pipeline. Met de Congo-Nile Challenge wil ik een wedstrijd organiseren die loopt van de Congostroom tot de Nijl en met Gravel Gorilla wil ik nog een ander gravelbikeconcept uit de grond stampen. Hiernaast wil ik ook een bikehub oprichten om toeristen te gidsen en begeleiden die in Rwanda komen fietsen. Het Ministerie van Toerisme in het land is enthousiast.”
Je rijdt van dorp naar dorp, spreekt met de inwoners,
eet in lokale restaurants…
Ga gravelbiken in Rwanda
Waarom moeten fietsfanaten Rwanda zeker een kans geven?
“Naast de prachtige landschappen, de milde temperaturen en de hoogtemeters kunnen fietsers tijdens het gravelbiken in Rwanda het Afrikaanse land echt leren kennen. De meeste toeristen betalen duizenden euro’s om in luxehotels te overnachten en de nationale parken te bezoeken, maar op de fiets meng je je gemakkelijk tussen het echte leven. Je rijdt van dorp naar dorp, spreekt rechtstreeks met de inwoners (Red.: de drie officiële talen zijn Kinyarwanda, Frans en Engels), eet in lokale restaurants… Het is een onvergetelijke ervaring. Nog een tip? Neem onderweg voldoende reserveonderdelen mee voor je fiets!” 