Duurzaam werken is geen sinecure. Hogere kosten, complexe ketens en een markt die vaak nog op prijs focust, maken het niet evident. Toch zijn er ook opportuniteiten: betere informatie, repareerbaarheid, minder overproductie en circulaire modellen kunnen de sector vooruitstuwen. Voorwaarde is dat alle schakels in de keten hun verantwoordelijkheid opnemen – inclusief de consument.

Onze gesprekspartners

Nelson Coomans: duurzaamheidscoördinator bij Elements (verdeler van o.a. Craghoppers,  Katadyn, Klean Kanteen, Osprey, Patagonia en Zamberlan)

Nikolai Mels: Vertegenwoordiger bij Hike-a-Way (verdeler van o.a. CMP, HydroFlask, Vaude, Woolpower, Sprayway en Trekmates)

Fiona Tanyeri: marketingmanager bij Technolyt (verdeler van o.a. BioLite, Buff, Jetboil, Lifestraw, Peak Design, Bynolyt, Fab Patch en Rudy Project)

Wat zijn de grootste obstakels bij het verduurzamen van productie en distributie?

Nelson Coomans: “De complexiteit van de productieketen is een belangrijke hindernis. Vaak produceren bedrijven op verschillende locaties wereldwijd, wat controle en verduurzaming moeilijk maakt. Ook de hogere kostprijs van duurzame materialen en productieprocessen blijft uitdagend, vooral omdat klanten vaak niet bereid zijn deze meerprijs te betalen. Daarnaast is er concurrentie van merken die duurzaamheid minder serieus nemen en daardoor goedkoper kunnen produceren.”

Nikolai Mels: “Voor ons is duurzaamheid al jaren vanzelfsprekend. Alle merken die wij verdelen, zetten hier op één of andere manier, en in steeds grotere mate, op in om hun impact te verkleinen. Wij vinden ook dat onze sector hierin een voorbeeldrol moet spelen, net omdat we letterlijk dicht bij de natuur staan. Daarnaast vinden we het belangrijk dat merken inzetten op faire arbeidsomstandigheden. Veel van onze merken lopen daarin echt voorop.”

Fiona Tanyeri: “Een van de grootste obstakels is het evenwicht tussen kwaliteit en behoud van het product enerzijds en een stabiele verkoopprijs anderzijds. Duurzaamheid kost geld, maar de adviesverkoopprijs moet ook toegankelijk blijven voor klanten. Bovendien zijn materialen niet eindeloos recyclebaar, wat de mogelijkheden soms beperkt.”

Zijn mensen bereid meer te betalen voor duurzame producten?

Nikolai Mels: “Er is zeker een groeiende groep consumenten die bewust koopt, minder koopt en bereid is om iets meer te betalen voor duurzame producten. Veel outdoorliefhebbers zoeken duidelijk een meerwaarde en maken graag bewuste keuzes. Toch blijven voor een groot deel van de consumenten criteria zoals prijs, snelheid en gemak doorslaggevend.”

Fiona Tanyeri: “Economische omstandigheden beïnvloeden duurzaam koopgedrag. Een kwalitatief product kopen dat lang meegaat, is natuurlijk ook een manier van duurzaam kopen, zelfs als een merk geen uitgesproken duurzaamheidsclaims heeft. Het voortdurende vervangen van producten is natuurlijk absoluut niet duurzaam – maar dat is iets wat we vooral in de fashionsec-tor zien, minder in outdoor.”

Nelson Coomans: “Prijs zal altijd meespelen. Net zoals je altijd een groep consumenten zal hebben die bereid is om een premiumprijs te betalen voor duurzame producten, zal je ook altijd een (grotere) groep consumenten hebben voor wie de prijs vaker wel dan niet doorslaggevend is. De uitdaging ligt erin om ook die groep te bereiken en hen duidelijk te maken dat duurzame keuzes uiteindelijk goedkoper kunnen zijn.”

Laten we nog kansen liggen?

Fiona Tanyeri: “Er liggen nog kansen in het beter informeren van consumenten over hoe ze producten kunnen onderhouden en recycleren. Het aanbieden van reserveonderdelen en het gemakkelijker maken van reparaties – bijvoorbeeld door laagdrempelige repairservices – kunnen helpen om de levensduur van producten aanzienlijk te verlengen.”

Nikolai Mels: “Eens, we kunnen nog flinke stappen zetten door producten makkelijker herstelbaar te maken, maar ook door meer gebruik te maken van monomaterialen die eenvoudig te recycleren zijn, en door bestaande recyclagenetwerken te optimaliseren. Vooral in het sluitend maken van materiaalkringlopen zit nog veel potentieel.”

Nelson Coomans: “Ik denk dat we ook moeten durven toegeven dat er nog steeds te veel wordt geproduceerd en dat er te veel in de winkels (en in mensen hun kasten) hangt. Kleinere collecties en minder merken zouden de duurzaamheid van onze sector en misschien wel alle verkoopsectoren sterk vooruithelpen. Minder aanbod kan leiden tot minder overconsumptie, een betere kwaliteit en uiteindelijk minder impact op het milieu.”