Is het mogelijk om een marathon uit te lopen met onderweg alleen maar bier als bevoorrading? Far Out probeerde het uit tijdens de Beer Lovers’ Marathon in Luik. En we stelden vast dat het lopen kilometer na kilometer plezanter werd.

Tekst: Kris Clerckx

De Beer Lovers’ Marathon

Uit resultaten van wetenschappelijk onderzoek blijkt dat alcoholgebruik niet bepaald bevorderlijk is voor de sportprestaties. Bijgevolg mijden de meeste lopers in de voorbereiding op een marathon elke druppel alcohol, zeker de laatste dagen voor de grote afspraak. Maar er bestaan uitzonderingen. In de stad Luik vindt sinds 2016 elke lente de Beer Lovers’ Marathon plaats. 

Deelnemers krijgen een volwaardig marathonparcours van 42 km voorgeschoteld met onderweg maar liefst 15 bevoorradingspunten, waar telkens een ander Waals streekbier kan worden geproefd.

“We kwamen op het idee toen we in 2012 met een groepje deelnamen aan de Marathon du Médoc”, vertelt Gérald, een van de organisatoren van de Beer Lovers’ Marathon. “We deden er toen meer dan zes uur over. Maar het was zo’n bijzondere ervaring om samen te sporten, verkleed rond te lopen, wijnen te proeven en met een glimlach aan te komen. Op de terugweg naar huis stelden we ons de vraag waarom er in België, het bierland bij uitstek, geen gelijkaardige loopwedstrijd plaatsvond. Vier jaar later organiseerden we de allereerste Beer Lovers’ Marathon.”

Sportwedstrijd of kroegentocht?

Als fervente marathonloper en liefhebber van een lekkere pint bier ben ik op voorhand al gewonnen voor het concept van de Beer Lovers’ Marathon. Maar wat is het effect van het bier drinken in volle actie? Ik heb geen idee hoe mijn lichaam zal reageren. Om het experiment grondig uit te voeren, beslis ik vooraf om tijdens deze marathon zo lang mogelijk niets anders dan bier te drinken. Water of sportdranken ter compensatie zal ik dus negeren. En om er helemaal voor te gaan, sta ik op vraag van de organisatoren als een cowboy aan de start. Misschien maar goed ook, want bijna alle deelnemers lopen er voor het vertrek op de Place Saint-Lambert verkleed bij. Een knotsgek zicht.

Een groepje jongeren, die er als Daltons rondlopen, aanzien me meteen als hun Lucky Luke. En aan de startlijn ben ik omringd door enkele Nederlanders, die zich als monniken uit een trappistenabdij hebben vermomd. Van wedstrijdkoorts is er geen sprake. Bovendien klinkt het aftellen tot het startschot zo luid, dat het lijkt alsof iedereen nu al onder invloed is. Met bijna 1300 lopers, afkomstig uit meer dan dertig landen, trekken we ons op gang. Het valt meteen op dat er bijzonder traag wordt gelopen. Is dit een sportevenement of een veredelde kroegentocht? Als ervaren loper weet ik even niet goed meer hoe ik mijn tempo moet bepalen. Versnellen? Of gewoon al joggend in het midden van het deelnemersveld blijven hangen?

Extreemste trappen ter wereld

Een eerste bevoorradingspost komt er na vijf kilometer aan en het is meteen slikken. Ik kap mijn bekertje bier naar binnen en begin aan de beklimming van de extreemste trappen ter wereld: de Montagne de Bueren. 340 treden en 70 meter hoogteverschil, goed voor een gemiddelde hellingsgraad van 30%! En dat is serieus afzien. Bovenop het plateau met onder andere een passage aan de citadel ligt het deelnemersveld dan ook helemaal uiteen. Maar ik ben niet rouwig om die schifting. Bij de eerstvolgende bierstop, na negen kilometer, is het opvallend rustiger.

Aan de stand van La Redoutable neem ik de tijd voor de uitleg van de brouwer: “Dit bier is genoemd naar de bekende scherprechter uit de wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik. Het alcoholpercentage van 9% komt overeen met de gemiddelde hellingsgraad van die helling.” Olalala, als dat maar goed afloopt. Aan een ritme van één biertje per vier kilometer gaat de eerste wedstrijdhelft verder. Halfweg dalen we af naar de Maasvallei, waar ons op het eilandje van Monsin nog meer bier wacht: een Saint-Feuillien van het vat! Het alcoholpercentage in mijn bloed moet intussen rond de 0,5 promille schommelen, maar tot mijn verbazing voelt mijn lichaamscoördinatie nog altijd goed.

Positief biereffect

Het vlakkere parcours tijdens het tweede deel van de marathon loopt haast uitsluitend langs de Maas. Bij het bereiken van het historische centrum van Luik, met aan de overkant van de rivier de populaire marché de la Batte, volgen de bierbevoorradingstops elkaar wel heel snel op: een bekertje Cuvée des Trolls aan de Pont Atlas, een Sainte Nitouche én een dansje aan kilometer 25, een kilometer verderop een blonde Canaille van brouwerij Grain d’Orge, en nog eens twee kilometer verder een glaasje La Chouffe. Aan dit verhoogde ritme van biertjes verwacht ik me aan een inzinking, maar neen. De maag pruttelt niet tegen en ik blijf energiek doorgaan. Is hier sprake van een positief biereffect? Een belangrijke tussenstop volgt aan kilometer 33. Behalve een biertje – nummer 10 – krijgt elke deelnemer hier een bandje rond de pols voor de après-marathon. De eerste prijs is binnen!

Friet met bouletten

Bij het volgende bierbevoorradingspunt besef ik dat de uitdaging zal lukken. Aangemoedigd door het enthousiasme van de vrijwilligers aan de bierstanden word ik zelfs een beetje overmoedig. Ik proef niet enkel een blonde Bertinchamps, maar ga er meteen ook voor een triple. À votre santé les gars! Met een big smile en een gevoel van onoverwinnelijkheid begin ik aan de slotkilometers, waar het bierfestival helemaal losbarst. Aan de kilometerpunten 39, 40, 41 en 42 volgen de bierstands elkaar op en van lopen is almaar minder sprake. Aan de bevoorrading na 39 kilometer haal ik het zelfs in mijn hoofd om een Chimay te combineren met frieten en Luikse bouletten! Ik begrijp me zelf niet meer… En op km 41 beland ik bijna achter het mengpaneel van de plaatselijke dj. Waar is dat feestje? Hier is dat feestje! In Luik, tijdens de Beer Lovers’ Marathon!

De volgende editie van de Beer Lovers’ Marathon vindt plaats op zondag 9 juni 2019. www.beerlovermarathon.be

Of doe een van de drie andere knotsgekke loopwedstrijden.