“Nu speelt mijn hele leven zich op de Camino af.”

Dries (39) wandelde bijna zes jaar geleden zijn eerste Camino. Hij stond op een kruispunt in zijn leven en zijn vader raadde hem aan naar Compostella te wandelen. Met zijn nieuwe schoenen aan trok hij naar Saint-Jean-Pied-de-Port, het startpunt van de Camino Francés. Het begin van een lang parcours.

Interview: Evelien Jansen

 “Met niet ingelopen schoenen starten, is zowat het slechtste wat je kunt doen. Mijn eerste week dwars door de Pyreneeën was fysiek erg zwaar. Toch gaf ik niet op en na een week bereikte ik de Meseta in Spanje. Dat is een ellenlange vlakte. Fysiek prima te doen, maar mentaal een beproeving. Ze noemen het de emotionele fase. Hoe dichter je bij Santiago komt, hoe helderder je alles ziet. Dat is het moment dat je in de spirituele etappe belandt. Het wandelen gaat steeds vlotter, je hoort iedere vogel en je ziet elke bloem. Gevoelens die je overdag ervaart, deel je ’s avonds met een wildvreemde. Het is in die fase dat ik besefte dat ik mijn leven op de Camino wilde doorbrengen.

Ik ging terug naar België om na drie maanden opnieuw te gaan wandelen. Ik wilde een alberge, een herberg, opstarten. Maar waar? Ik begon aan de Camino del Norte, langs de kust van Spanje. Toen ik in Santiago aankwam, wandelde ik de drie extra dagen naar Finistera, het ‘einde van de wereld’. Toch wist ik het nog steeds niet. Een bus later stond ik in Oviedo, waar de Camino Primitivo begint, de meest authentieke en naar mijn gevoel de mooiste Camino. Maar hier iets opstarten, was commercieel gezien niet interessant. Hetzelfde gold voor de eenzame, Via de la Plata vanuit Sevilla, een van de minste bewandelde routes.

Ondertussen was ik een geoefend hiker. Na zoveel kilometers in de benen voel je niks meer. Je wordt een wandelmachine, met een enorm gevoel van vrijheid. Ik was ondertussen bijna een half jaar onderweg en mijn geld was bijna op. Met mijn laatste centen vloog ik naar Lissabon om aan de Camino Portugues te beginnen. Ik reisde met een tent, dus ik moest gelukkig amper voor overnachting betalen en vijf minuten voor het sluiten van de supermarkt vroeg ik naar overschotjes. Ik heb geen enkele dag honger gehad dankzij de vrijgevigheid van de Portugezen.

Toen ik Santiago bijna bereikte, op de Portugees-Spaanse grens tussen Tui en O Porriño, stuitte ik eindelijk op het perfecte huis. Daar staat nu mijn Casa Alternativo. Het is een plek geworden waar ik vijf jaar eerder zo naar verlangde. In Casa Alternativo kunnen twaalf mensen op donatie slapen, staat er iedere avond lekker eten klaar en is er ruimte om op verhaal te komen. Mijn hele hart, ziel én spaarpot zit in dit project. Gelukkig was het vanaf dag één full house. Ik bezocht de Camino om richting te geven aan mijn leven, nu speelt mijn hele leven zich op de Camino af. De cirkel is rond.”

Tips van Dries

• Om het echte Caminogevoel te beleven, moet je eigenlijk 800 à 1000 kilometer in een maand overbruggen, pakweg 25 à 35 km per dag. Pas dan beleef je de drie fases – de fysieke, de emotionele en de spirituele – ten volle.
• Beperk je bagage. De gouden regel is om ongeveer 1/10 van je lichaamsgewicht mee te dragen.
• Ben je van plan de Camino Portugues te wandelen en te overnachten in Casa Alternativo, dan ben je gewaarschuwd. Voor je het weet, wordt de Camino je leven! facebook.com/CasaAlternativo

Lees ook de andere drie verhalen van pelgrims op de Camino de Santiago.