Boudewijns eenzame fietser… Dat is zowat het eerste wat in me opkomt als ik me de Dirk en Jan inbeeld, als twee stipjes in een immens landschap tijdens hun tocht van 9000 km, vertrekkende vanuit Gent, via eerst Chambéry en dan Milaan naar Centraal-Turkije en weer terug. En dat op enkel spier- en zonnekracht.

Tekst: Sandra Gyles / Foto’s: Dirk Huyghe

We interviewen Dirk en Jan in de lente van 2015. Maar het verhaal begint eigenlijk bij de Fransman en fietsavonturier Florian Bailly, die in 2010 met zijn zelfgemaakte zonnefiets van Frankrijk naar Japan peddelde. Een overweldigende ervaring, die hij graag met anderen wilde delen. Zo vond in 2013 de eerste Sun Trip plaats, waarbij de Belg Raf Van Hulle na een rit van 38 dagen en 1 uur als eerste de finishlijn in Astana (Kazachstan) overstak. Na het succes van de eerste rally wacht de deelnemers van de editie in 2015 een al even grote uitdaging, zij het met een gewijzigd parcours.

Door het afhaken van een belangrijke sponsor en om verschillende conflictgebieden (Oekraïne, Rusland…) te vermijden, stippelde de organisatie een nieuwe lus uit die de deelnemers kloks- of antikloksgewijs kunnen afleggen, met als steun en toeverlaat hun e-bike, een tent, herstelmateriaal en een voedsel- en watervoorraad. Dirk: “In eerste instantie leek de nieuwe route minder uitdagend, maar dat is zonder het berglandschap gerekend. Bovendien zijn er vanuit ecologisch standpunt aardig wat pluspunten. Deelnemers hoeven niet meer met het vliegtuig weer naar huis en die fietsen niet meer in een vrachtwagen terug.”

Jan: “Onze motivatie is enerzijds de lokroep van het avontuur. Het voorgestelde traject laat ons bovendien toe om zelf een combinatie te maken van routes doorheen mooie Europese regio’s, inclusief een flinke portie uitdagende tracks en desolate landschappen. Daarnaast spreken de ultieme vrijheid en zelfredzaamheid ons enorm aan: het op eigen houtje alles organiseren, het wildkamperen, het niet weten waar je dag start en eindigt, de technische mankementen die je zelf maar moet zien op te lossen… Tot slot is er natuurlijk de opzet van de fietsexpeditie zelf. Het ecologisch aspect van de wedstrijd is de grote plus en tegelijkertijd ook een grote uitdaging, zeker tijdens de minder zonnige dagen.”

Een allegaartje avonturiers

Dirk doet voor de tweede keer aan The Sun Trip mee. Volgens hem lokt niet alleen het avontuur, maar ook het toch wel speciaal experiment. Dirk: “In België rijden er nauwelijks mensen met een fiets aangedreven door zonnepanelen. Het is dus echt wel iets uniek om daarmee straks opnieuw 9000 km te gaan fietsen. Het feit dat 43 gelijkgezinden uit 15 verschillende landen ongeveer tegelijkertijd aan de tocht deelnemen, brengt een extra speciale sfeer met zich mee. Tussendoor is het contact beperkt. We volgen elkaars positie via internet op een overzichtskaart die continue de standplaats van de deelnemers toont (gevolgd via GPS-spot, een toestelletje dat ieder bij zich moet dragen), en hebben af en toe contact met het thuisfront, maar dat is het dan. Al kom je onderweg veel boeiende mensen tegen.”

“250 kilometer, zonder enig teken van bewoning.”

Dat het om een bonte verzameling sportievelingen gaat, springt van de deelnemerslijst af. De jongste fietser is 18, de oudste 75. Er doen vooral fitte heren mee, solo of als duo, maar ook enkele gemixte teams en alles behalve minder fitte dames, zoals de Belgische Audrey uit Brussel. Opvallend veel ingenieurs, die graag zelf aan hun e-bike knutselen of hem zelf ontwierpen, maar ook leerkrachten, vrijwilligers, huisvrouwen, studenten en gepensioneerden,… Ongeveer een vijfde fietste nooit eerder een langeafstandsroute, bijna de helft heeft enige fietservaring en dik 30% noemt zichzelf een hardcore avonturier. Of om het maar met de woorden van de organisatie te zeggen: ‘Pourquoi pas vous?’

Bezint eer ge begint

Voor je op je fiets springt om alvast in form te geraken voor de editie van 2017, misschien toch even bij Dirk en Jan ten rade gaan waar je bij de voorbereiding op moet letten. Jan: “Zowel de mentale als de fysieke voorbereiding nemen een belangrijke plaats in, maar ook de technische kant van het verhaal en het materiaal vragen heel veel aandacht. In welke volgorde van belangrijkheid: geen idee, maar de ketting is zo sterk als de zwakste schakel… Je mag zo sterk zijn als een beer, bij zware materiaalpech kan alleen moed, een flinke dosis geluk, veel doorzettingsvermogen en vooral vindingrijkheid je redden. Daar kan Dirk wel over meespreken!”

Tijdens de vorige editie brandde Dirks zonnetrailer nabij de grens met Kazachstan door een kortsluiting volledig uit. Dirk dacht noodgedwongen aan repatriëring, maar fietste uiteindelijk de volgende dag toch zonder trailer verder en geraakte alsnog in Astana. Dirk: “De trailer waarop de twee zonnepanelen zijn gemonteerd, krijgt bij mij dus toch prioriteit. Vanwege de bijzonder slechte wegen, zeker de tweede helft van de rally, heeft dit onderdeel het namelijk erg zwaar te verduren en dit keer wil ik technische defecten zoveel mogelijk vermijden. Er is immers, eens de rally is gestart, geen enkele logistieke of andere ondersteuning. Iedereen is op zichzelf aangewezen.”

Kilometers eenzaamheid

De vele landen waar de deelnemers doorreizen, de ontmoetingen met mens en natuur, de reis die je 100% voelt, ruikt en beleeft. Het klinkt als een droom, maar af en toe mept de realiteit even hard terug. Dirk: “Denk aan de vorige editie, waar ik aan de grens met Kazachstan, het laatste land van de trip, het gevoel kreeg dat ik er ‘bijna’ was. Maar ik had nog 3000 kilometer te gaan, door de uitgestrekte en bijzonder eenzame Kazachse steppen. Soms doorkruiste ik 250 kilometer zonder enig teken van bewoning en waren andere deelnemers wel 1000 kilometer van me verwijderd. Tel daar nog eens een bijzonder zware tegenwind bij op en je beseft dat het zowel fysiek als mentaal erg zwaar was. Maar tegelijkertijd was het Kazachstan wel het land dat het meeste indruk op me heeft gemaakt.”

De gemiddelde dagafstand en snelheid zijn moeilijk aan te geven, alles is afhankelijk van het reliëf en het terrein, maar reken maar op een fiks aantal uren per dag in het zadel. Jan: “Het daggemiddelde hangt bij ons wellicht ergens tussen de 100 en de 150 kilometer tegen circa 25 km/u, maar er zijn ook dagen dat we nauwelijks rijden en die je dus moet compenseren met ritten van meer dan 150 kilometer.” Van die afstanden deinzen beide heren echter niet zo terug. Jan: “Ik wordt het meest afgeschrikt door de desolaatheid en ik vrees (afhankelijk van de uiteindelijke route) de hitte, ook omdat de zonnepanelen dan oververhit kunnen geraken en minder presteren, net als wij…”

Dirk en Jan koppelen hun deelname aan The Sun Trip aan een goed doel. Lees hierover meer op: www.bikeandtrek.com/project

Meer info over The Sun Trip vind je hier: www.thesuntrip.com

In december 2015 kwam de film The Sun Trip 2015 uit. Enjoy!