Mic Whitty (53) reist al 2,5 jaar door Europa op de fiets. Het is daarbij niet de bedoeling om zoveel mogelijk landen en toeristische attracties te bezoeken, hij volgt de route van een oud dagboek. Op een versleten postfiets met als enige wapens een hangmat en een slaapzak van dertig jaar oud.
Tekst: Evelien Janssen
Geld heeft hij niet. Toen Mic op 1 november 2015 vanuit de UK voet aan wal zette in Zeeland, Nederland, had hij welgeteld 9,18 euro op zak. Toen Facebook hem herinnerde aan het feit dat hij exact een jaar onderweg was, kwam hij tot de mooie constatatie dat hij 9,30 euro bezat. Op een jaar tijd waren zijn financiën amper voor- of achteruit gegaan. En dat geldt nog steeds zo.
Door Europa op de fiets
“Een baguette in de supermarkt kost 0,35 eurocent en dat smaakt me prima. Ik maak mij pas zorgen als mijn saldo de kaap van een halve euro bereikt. Als dat gebeurt, is het toeval mij gelukkig vaak gunstig gezind. Of ik vind geld of ik kom een oude bekende tegen die me op koffie trakteert.” Hij vindt bedden, een kop koffie en af en toe een douche via de applicaties Couch Surfing, Warm Showers en Tinder.
Je reist met een wel heel speciale Lonely Planet?
“Dat klopt. Ik had ooit een heel ander leven. (zie Vimeolink) In 2014 ben ik alles kwijtgeraakt. Ik had geen huis, geen job en geen geld meer. Ik trok mij terug in de bossen van Wales en ben ongeveer tien maanden compleet van de radar verdwenen. Na lang nadenken, besloot ik het leven opnieuw een kans te geven en ging ik de paar spullen die ik nog bezat bij vrienden ophalen. Tussen die spullen ontdekte ik een oud dagboek uit 1916 van mijn grootvader. Hij hield het bij tijdens WO I. Het leek me een erg boeiend gegeven om zijn route door Europa op de fiets af te leggen.”
Volg je zijn exacte route?
“Nee, absoluut niet. Hij verbleef bijvoorbeeld ooit in Egypte, maar ik zag het niet zitten om tot daar te fietsen. In plaats daarvan ben ik tot de Gallipoli Peninsula in Turkije gefietst. Ik ontdekte toen dat er in Turkije alleen al 33 begraafplaatsen zijn die uit de Eerste Wereldoorlog stammen. Omdat ik de luxe van tijd heb, werd dat mijn nieuwe doel: alle Europese kerkhoven uit de eerste wereldoorlog bezoeken.”
Hoeveel tijd heb je nog nodig?
“In november 2018 ga ik terug naar de UK. Dan ben ik drie jaar onderweg geweest. Ik hoopte aanvankelijk tegen het einde van 2016 alle WO I-begraafplaatsen bezocht te hebben. Dat is niet gelukt. Ik zit nu aan ongeveer 100 (Lacht.) Ik deed al een groot deel van Nederland en Duitsland, moet er nog een veertigtal in België doen en nog belachelijk veel in Frankrijk. Ach, het is niet erg als het niet lukt. Het dagboek van mijn grootvader en het begraafplaatsenidee zijn slechts kapstokken om mijn reis aan op te hangen. Het geeft me een reden om te blijven doen wat ik doe. Sommige mensen willen alle bergen boven een bepaalde hoogte beklimmen, ik bezoek alle oorlogsbegraafplaatsen in Europa op de fiets. Dat is eigenlijk hetzelfde.”
Een kop koffie voor Mic
Hoe ziet het leven er onderweg uit?
“Ik weet zelden wat of waar de dag me zal brengen. En dat vind ik prima. Als ik geen bed vind, slaap ik in mijn hangmat. De koudste nacht die ik zo heb moeten doorbrengen, bedroeg -15 graden. Dat klinkt extreem, maar dat is het niet. Ook fysiek is het goed te doen. Ik fiets ongeveer 500 kilometer per week. Ik ontmoet iedere dag nieuwe mensen, voel mij vrij als vogel op mijn oude fiets en dat allemaal zonder geld. Laat mij nog maar wat fietsen. Op mijn manier. Ik keer nog niet zo snel terug naar de ratrace waar iedereen in zit.”
Wil jij Mic graag op een koffie of een warme douche trakteren in ruil voor zijn verhaal? Dat kan via www.facebook.com/36525Days of www.instagram.com/micwhitty.
Volg zijn route via https://trackmytour.com/wHLc0 (route), https://trackmytour.com/sxpWB (begraafplaatsen) of https://trackmytour.com/R0RQh (tinder dates).
https://vimeo.com/176823313
Lees ook: Tips voor lange fietstochten.