De komende maanden zijn het hoogtijdagen voor de trailrunners onder ons. Een van de highlights op de kalender van trailrunner Bram Vogels, zijn de Ortler Sky Trails op 6 en 7 juli in Zuid-Tirol. Geen wonder, aangezien het een geesteskindje is van hem en een andere Belg, Nils van de Velden. Wij vroegen Bram om tips voor de voorbereiding op een ultra op grote hoogte.
Bram, als trailrunner en medeorganisator heb je ongetwijfeld heel wat tips voor de voorbereiding op een ultra. Wat zijn de drie belangrijkste?
Bram Vogels: “Oefen hoogtemeters! In de Alpen zijn er slechts weinig trails die zo hoog starten en zo veel hoogtemeters hebben als de Ortler Sky Trails en het spiergebruik bij stijgen en dalen is veel anders dan een vlakke wedstrijd. Gelukkig hebben we in België de prachtige Ardennen, maar zelfs het Zoniënwoud heeft enkele leuke heuvels en trappen om te oefenen. Loop thuis over elk trapje en elke bult, want vele kleintjes maken een groot geheel!
Gebruik je verbeelding. Je werkt maanden naar een doel, dus ook op de moeilijkste momenten moet je dit voor ogen houden. Aan de start kan je dan met voldoening terugkijken naar de training die je achter de rug hebt: je staat dan aan de voet van de Ortler omdat je hebt getraind, ook wanneer je liever op de zetel wou neerploffen voor tv. En denk ook aan mensen die leven met ALS, want zij hebben niet de keuze en zij hebben geen spectaculaire finish.
En tot slot: train je voeding tijdens de voorbereiding op een ultra! Als je de dag voor een evenement geen idee hebt wat je zal eten, dan heb je een belangrijk hoofdstuk uit je training weggelaten. Hoe gezonder je eet, hoe beter je presteert en hoe sneller je herstelt, maar je voelt je ook beter in je vel. Laat het vlees de volgende keer staan en experimenteer met een gezonde bom van bonen, linzen, kikkererwten, en alle groenten die je kan vinden. Speel wat met de timing van je eten en je training om uit te zoeken hoe je lichaam reageert. En als je vragen hebt, neem dan gerust contact met me op via bram@up4running.be.”
Wat zijn de meest gemaakte fouten?
“Te snel starten is wellicht de meest gemaakte fout die ik als coach zie bij het lopen. In de bergen wordt dit dubbel zo hard afgestraft, want op deze hoogte wil je er niet doorheen zitten voor de helft. Neem je tijd en geniet van de tocht! Als je goed getraind hebt naar aanloop van het evenement, kom je er uiteindelijk wel, en liefst met een glimlach.”
Met welke ‘onvoorziene’ factoren moet je als skyrunner in de mate van het mogelijke toch rekening houden?
“Afgelopen jaren hadden we steeds prachtig weer, maar omwille van de grote hoogte van het parcours (het grootste deel boven 2200 m en enkele malen tot tegen 3000 m) en de lange duur, moeten deelnemers voorbereid zijn op schommelingen. Voor de Stelvio Ultra Trail starten de deelnemers om 4 uur ’s ochtends bij zonsopgang, maar komen de laatsten pas na zonsondergang aan de finish. Doorheen de dag kan de zon warm stralen, maar kan er een uur later ook ijzige wind boven op de berg waaien en met wat pech regent het later op de dag. Bezeer je jezelf tussen twee bevoorradingspunten, dan mag je veiligheid niet in het gedrang komen, natuurlijk. Daarom hebben we – net al vele andere organisators van dit soort trails – een lijst met verplichte uitrusting op de webpagina van elke afstand.”
Hoe zit het met de veiligheid tijdens zo’n event? Waar moet je als deelnemer zelf op letten?
“De Stelvio Ultra Trail wordt in nauwe samenspraak met de lokale bevoegdheden georganiseerd. Na uren overleg met de Bergrettung Sulden hebben we veilige, maar spectaculaire parcours uitgestippeld en dankzij de skiliftjes van Seilbahnen Sulden kunnen deelnemers in geval van nood op verschillende plekken uit de race stappen. Het meeste werk rond veiligheid hoeven we hopelijk nooit uit de kast te halen: alternatieve routes voor slecht weer, evacuatiepunten, enz. Dankzij GPS live tracking kunnen we iedereen op de langere afstanden volgen en de Bergrettung zal op kritieke punten de wacht houden. Mocht iemand in de problemen komen, kunnen we direct ingrijpen. Zelf moet je eigenlijk vooral uit je doppen kijken voor boomwortels en rotsen en aan jezelf durven toegeven wanneer het rustiger aan moet. Van een berg donderen door vermoeidheid kan namelijk pijn doen…”