Exact 10 jaar geleden namen Tom Marien en Jo Boeckx voor de eerste keer samen deel aan een adventure race. De Malheur XL shorttrack in Froidchapelle, een wedstijd van 12 uur en 120 km. De aanzet was gemaakt, maar waar ze op dat ogenblik zelfs nog niet van durfden te dromen is dat ze tien jaar later samen aan de start zouden staan van het Nederlands kampioenschap 2019, de Auenland Adventure Race, en die nog wonnen ook!

Een verslag van Tom Marien & Jo Boeckx

Ik herinner me nog goed de spanning voor de wedstijd, voor het onbekende. Kunnen we dit wel tot een goed einde brengen, zijn we niet te overmoedig? Hoe we bij ondergaande zon door een prachtig landschap reden en buiten onze verwachting de rest van het deelnemersveld achter ons lieten. We reden onze eigen race, het gevoel zat goed en het zelfvertrouwen steeg met de minuut, een kippenvelmoment waar we nog regelmatig aan terug denken. Na twaalf uur liepen we als eersten over de finish. We did it!

Of we dit tien jaar later kunnen herhalen? Allesbehalve zeker. Dit is het Nederlands kampioenschap 2019, de Auenland Adventure Race! Een non stop race van 24 uur, 240 km en 4370 hm in het Duitse Sauerland opgedeeld in 8 etappes waarbij 68 CP’s (checkpoints) moesten aangedaan worden. We dromen stiekem van een ereplaats maar dat zou lang niet evident zijn. Op het NK zouden de betere teams van Nederland mekaar komen bekampen. Zouden wij bescheiden Belgen hier ons plekje kunnen opeisen?

We hebben nu veel meer ervaring dan 10 jaar geleden maar de spanning en onzekerheid voor de wedstrijd blijft. Hebben we ons wel voldoende voorbereid? De combinatie gezin, job, trainingen maakt dat de voorbereiding niet altijd optimaal verloopt. Ach we kunnen relativeren, ons leven hangt er niet vanaf. It’s just for fun, we zien wel. De weerscondities zijn goed, min 16°C – max 30°C, zonnig met kans op onweders tijdens de nacht.

Run 1: 19:00 / 4 km / 285 hm

Vrijdagavond om 19 uur wordt het startschot gegeven onderaan de skischans van Willingen. Na een leuke ski wandeling is het voor echt; recht naar boven de skischans op via de trappen. Dit doen we op ons eigen tempo en we moeten de lichtgewichten laten gaan. We blijven er rustig onder, de race is nog lang en we willen onze eigen race rijden.

Run 2: 19:44 / 18 km / 479 hm

Er wordt onweer verwacht tijdens de nacht en we willen vermijden dat we tijdens een onweer onze kaarten moeten intekenen. Dus voor we van start gaan met de tweede loopetappe profiteren we nog van het zonlicht om het roadbook grondig te overlopen en de 11 CP’s waarvan we de coördinaten of azimut hebben gekregen in te tekenen op de kaarten. Het oriënteren tijdens deze run lukt vrij goed en we maken regelmatig doorsteken door het bos. Tijdens deze zwaardere stukken wordt de conditie op de proef gesteld. We kunnen echter vrij een hoog tempo aanhouden. Het geeft ons zelfvertrouwen.

Eén van de uitdagingen is een blinde vlek op de kaart. De kortste weg is door de blinde vlek maar we beslissen om hier geen risico te nemen en lopen rond de blinde vlek heen. Achteraf bekeken een goede beslissing. Onder de blinde vlek zat een berg. Op het einde van deze etappe krijgt Tom wat maagklachten maar hij blijft gedisciplineerd eten en drinken en gelukkig komt hij er snel doorheen. De nacht valt langzaam en brengt een aangename verkoeling. Om niet te veel tijd te verliezen tekent Tom tegen het einde van deze etappe al wandelend de route in voor de volgende MTB-etappe.

Bike 1: 22:30 / 65 km / 1174 hm

Als we bij de Transit Area (TA) toekomen is het donker. De lampen worden bovengehaald. Maar hé, wat is dat? De lamp van Jo begeeft het na een paar seconden. Het blijkt de batterij te zijn. Jo heeft geen reservebatterij bij want het is midzomer en dus maar een korte nacht en we wilden gewicht besparen in ruil voor snelheid. F**K! We besluiten de batterij van de fietslamp van Tom te nemen. Een hoofdlamp alleen moet voldoende zijn maar als Tom zijn hoofdlamp probeert aan te steken blijkt ook deze defect te zijn. F**K x 2!! Twee van de drie lampen zijn defect. Met slechts één krachtige lamp zou deze nachtelijke MTB etappe met snelle afdalingen levensgevaarlijk worden. Uiteindelijk maken we van twee defecte lampen één goede en weg zijn wij. Ook dit is adventure race!

De etappe verloopt vrij goed. Al rijdend navigeren bij nacht is niet eenvoudig maar Tom slaagt hier vrij goed in. We willen dit voordeel benutten door een strak tempo aan te houden. Halfweg heeft Jo een defect aan de voorderailleur. De ketting gaat niet meer op het grote tandwiel. De kabel blijkt los te zitten, maar ook dit probleem lossen we snel op. Oef!

Tegen het einde van de etappe raakt ons water op. Omdat we van de organisatie geen water krijgen en nergens iets tegenkomen waar we water kunnen tanken besluiten we aan een beek water te filteren. We verliezen hierdoor de tijd wat uit het oog waardoor we een eerste CP moeten laten liggen om de deadline van 3:00 uur te halen. Uit vorige wedstijden weten we echter dat voldoende hydrateren van levensbelang is.

Kajak: 1 3:46 / 20 km

Voor we aan de kajaketappe mogen beginnen moeten we een special task uitvoeren. We moesten elk 5 doelen proberen te raken in 30 sec. met een karabijn. Jo haalt de trekker over maar hé er komt geen schot. Als ik vraag of er wel kogels inzitten komen we te weten dat het een lazergeweer is. Ach het haalt niet uit, geen van ons beiden raakt 5 doelen en we moeten 2 straf CP’s ophalen, 1,5 km extra lopen dus.

Eindelijk, we kunnen het water op en het is duidelijk dat we niet als eerste te water gaan. We laten ons niet opjagen maar varen wel aan een zeer strak tempo. Het wordt langzaam licht en op het meer krijgen we een overzicht over de rest van het deelnemersveld. Langzaam maar zeker halen we de andere teams één voor één in.

Op de achtergrond merken we dat teams die we voorbij waren gestoken ons niet meer volgen om de verste punten te gaan halen. Een tactische keuze of uit noodzaak? Wie zal het zeggen. Wordt hier de wedstijd gemaakt? Vreemd! Kajak was lang onze moeilijkste discipline, bij onze eerste races slaagden we er amper in om een rechte lijn te varen. Maar we hebben ons hier in bijgeschoold. Met succes blijkt nu. Na de kajak etappe krijgen we van de organisatie te horen dat we zeer goed bezig zijn. Tot dan hebben we nog maar één CP laten liggen. Het geeft ons een mentale boost, maar we mogen nog geen victorie kraaien. We zijn nog maar halfweg en we weten uit ervaring dat de man met de hamer vroeg of laat genadeloos zal toeslaan.

Kick-bike Run 06:52 / 18 km / 481 hm

Bij deze discipline kregen we één Kick-bike (step) per team. We moesten terug langs het meer naar de TA waar we onze MTB hadden achtergelaten voor de kajaketappe. We hoopten op een min of meer vlak traject waar we tempo konden maken door wisselend te biken en te lopen waarbij we tijdens het bike gedeelte om beurt wat op adem konden komen. De eerste 7 km moesten we echter 300 meter klimmen! Van op adem komen kwam dus niet veel in huis. Integendeel, de bike was een extra ballast die mee omhoog moest gezeuld worden. Gelukkig waren de laatste 11 km vooral bergaf en konden we op een efficiënte manier opnieuw snelheid maken. We haalden zelfs snelheden tot bijna 40 km per uur met de loopfiets! Toch beslissen we om een 2^de punt te laten liggen om op het vooropgestelde schema te blijven. Na 2u30 komen we uiteindelijk nog vrij fris aan bij de TA waar we ons klaarmaken voor de 2^de MTB – etappe.

Bike 2: 09:20 / 37 km / 669 hm

Tot dan zaten we vrij goed op schema. We voelden aan dat we in een goede positie lagen dus vanaf nu was het kwestie om deze positie te verdedigen, dit wil zeggen een voldoende strak tempo aanhouden en zo veel mogelijk checkpoints pakken zonder onnodige risico’s te nemen. We reden af en toe samen met andere teams en voelden aan dat we sterk genoeg waren om hun tempo te volgen.

Tegen de middag begon de temperatuur op te lopen tot 30°C. Hydrateren was van groot belang en we beslisten om in een dorp even halt te houden om een fles frisdrank te kopen die we onmiddellijk leegdronken. Ook onze watervoorraad wordt aangevuld. Na een 3 tal uur kwamen we aan bij de TA. We voelden ons beiden nog vrij goed en nadat we weer een leuke special task tot een goed einde hadden gebracht begonnen we aan de laatste run.

Run 3: 12:22 / 13 km / 378 hm

Het eerste stuk van deze run liep door wat moeilijker terrein met een dichte begroeiing waardoor we niet onmiddellijk tempo konden maken. Op de vlakke stukken en afdalingen slaagden we er echter nog steeds in om te rennen. Onderweg kwamen we nog een Duits team tegen waarvan we wisten dat ze sterk waren. We liepen samen naar een CP. Ze liepen aan een hoog tempo. We voelden de spanning. Was dit om ons te testen? Door ze te volgen en ze wat op te jagen lieten we voelen dat we nog niet afgeschreven waren, een mentaal spel. Een andere wegkeuze deed onze wegen opnieuw scheiden. Om het tijdschema aan te houden besluiten we om een paar CP’s te laten liggen. We legden deze run aan een redelijk tempo af en verwachtten dat andere teams hier ook CP’s zouden moeten laten liggen.

Bike 3: 15:04 / 51 km / 844 hm

De laatste MTB – etappe beloofde nog een pittige te worden. We hadden nog 4 uur wedstijd voor de boeg om de laatste 50 km af te leggen. Om 17u45 op 1u15 van de deadline maakten we een riskante keuze. We konden nog 4 CP’s halen. Er waren nog 18 km af te leggen met nog 250 hoogtemeters in 1 lange klim. 20 uur racen begon zijn tol te eisen maar we wilden alles er uit halen wat erin zat. We zouden tot het uiterste moeten gaan om op tijd de finish te bereiken maar we waagden het erop. We hoopten tegen 18u30 op de top te zijn om dan volgas aan de afdaling te kunnen beginnen. 18u30 tikte voorbij en de top was nog niet in zicht. Hebben we ons overschat? We gaan het hier op het einde toch niet verprutsen?

Dan toch eindelijk de top en onmiddellijk erna werd de afdaling ingezet. We beslissen het laatste punt toch niet te halen en in een rotvaart reden we richting finish. We waren kapot maar we moesten volgas blijven gaan. Minuten vlogen voorbij. Nog 5 minuten tot de deadline, waar blijft de camping? De laatste bocht om en daar verschijnt dan eindelijk de finish. Het gevoel om na 24 uur racen op 2,5 min van de deadline over de finish te rijden is niet te beschrijven. Het was weer een mooie zware race en als kers op de taart winnen we deze wedstrijd met 3 CP’s voorsprong! Yes, we did it again en zijn officieuse Nederlandse kampioenen!

We hadden dit verslag kunnen besluiten met de uitspraak ‘de cirkel is rond’, maar de wisseltrofee moet nog worden teruggebracht en adventure racen is gewoon veel te leuk.
Dus wordt vervolgd….

Lees ook deze uit de oude doos: het verslag van Team Far tijdens de adventure race Norcha vorig jaar.