Je vindt ze her en der op grote hoogte in de Alpen verspreid: prachtige unieke, berghutten. Een van de meest merkwaardige is Refuge de la Charpoua, een houten bouwsel op 2481 meter hoogte dat uitkijkt over de majestueuze Mer de Glace met in de verte de Mont Blanc. Aan het begin van het zomerseizoen klautert Sarah Cartier de ladders op om dik twee maanden niet meer naar de vallei af te dalen…
Tekst & Foto’s: Zeger Dox
De voorbije paar jaar blijft Sarah er niet meer alleen. Haar zoontje Armand vergezelt haar tijdens de schoolvakantie. Twee zomers terug lieten ze zelfs een kleine trampoline leveren, met een helikopter. Om Charpoua te bereiken neemt ze het befaamde rode treintje vanuit Chamonix. Waar ze vroeger van het ijs op een klein grasplateau stapte, klimt ze nu van de Mer de Glace enkele honderden meters verticaal naar boven via lange ladders, doordat de gletsjer recent zo fel gesmolten is.
Charpoua biedt al meer dan een eeuw onderdak aan vooral alpinisten. De kleine houten hut ligt aan de voet van beruchte granieten pieken, waaronder Les Drus (3755 m) en Aiguille Verte (4122 m). De hut is nog steeds dezelfde minimalistische schuilplek die ze altijd geweest is. Van zodra je binnenwandelt, word je terug in de tijd gekatapulteerd. De enige ruimte fungeert als keuken, eetzaal en slaapkamer die de gardiens delen met gasten.
Update: zomer 2022 zei Sarah na acht zomers vaarwel tegen haar favoriete stek. De oorspronkelijke hut zal in de zomer van 2023 namelijk worden afgebroken en compleet herbouwd.
Sarah, hoe kwam je op het idee om net deze hut te beheren?
“Door op te groeien in Chamonix en van kindsbeen af veel passie te hebben gehad voor skiën, trokken de bergen me altijd al sterk aan. Meer nog, ik had al lang de droom om er ooit te wonen. Werken als alpinist of wandelgids inspireerde me echter niet. De gasten moeten steeds weer naar de vallei, terwijl huttenwachters constant daarboven leven. Na 10 jaar zwerven langs verschillende bergtoppen en hutten, twijfelde ik geen moment toen de kans zich aandiende om deze hut in de lucht uit te baten.”
Wat maakt Charpoua zo speciaal?
“Op een paar uurtjes van de alpine hoofdstad van de wereld, ontsnapt Charpoua aan de drukte van de stad, het geluid, alles! De brutale afgronden die me hier omringen zijn als natuurlijke omwallingen en ik hou ervan om tussen de fauna en flora in deze uithoek te verpozen. Hier alleen zijn is een egoïstisch pleziertje, want de bergen onthullen zich enkel volledig voor mij alleen. Met een gezonde portie chauvinisme vertel ik aan iedereen die luisteren wil dat je hier van de mooiste zonsondergang van de Alpen kan genieten. Het is een hier caleidoscoop van sferen: de helderheid van de blauwe lucht, het wilde woeden van de storm, de stille kalmte van een mistige dag. Me tijdens de zomer hier terugtrekken, laat me een tijdje pauzeren van het drukke leven beneden.”
Is het enkel die sereniteit of is het meer dan dat?
“Hoe kan je de ziel van Charpoua samenvatten voor mensen die er nog niet geweest zijn? Naast het spirituele aspect, draait Charpoua om menselijk avontuur. De kleinschaligheid van de hut en het gebrek aan privacy leggen een zekere savoir-vivre op. De eenvoud van de plek dwingt je ertoe het essentiële te erkennen. Hierboven zijn en volledig terugvallen op basisbehoeften laat ons beseffen dat we niet veel nodig hebben om gelukkig te zijn. Om hier te wonen, hang je niet af van anderen voor entertainment, maar moet je net zo zozeer op je gemak zijn in het gezelschap van jezelf als dat van een groep bezoekende granietliefhebbers of praatgrage wandelaars.”
Met welke ambitie voer je de dagdagelijkse taken uit?
“Mijn taken zijn heel uiteenlopend. Het hangt er ook vanaf wie er al dan niet is. Ik ben verantwoordelijk voor het beheer van de hut, voer het dagelijks onderhoud uit, verwelkom gasten en bereid de maaltijden. Als gardienne van een zo dermate symbolische plek, ben ik erop gebrand de dingen juist te doen. Huttenwachters verwijt men vaak dat de helikopters die de bevoorrading aanvoeren een grote ecologische voetafdruk hebben. Ik ben me bewust van die impact en plan nauwkeurig het seizoen om slechts eenmaal een bevoorrading nodig te hebben aan het begin van de zomer.”
Je kiest ook bewust voor lokale producten?
“Klopt, ik kook enkel met lokale producten en probeer zoveel mogelijk biologische voeding te serveren. Al mijn producten komen uit de Haute-Savoie – zelfs het bier en de frisdrank! Op deze manier kan ik tenminste met een zuiver geweten de dorst van de bezoekers lessen. Op die manier leggen mijn producten maximaal 100 kilometer en een vlucht van tien minuten af – wat verbleekt bij de overvloed aan producten die van over heel de wereld die men hier beneden in de vallei consumeert. Het is tijd dat we de leiding nemen in de revaluatie van ons consumptiepatroon en meer aankopen bij lokale initiatieven. Het draait er niet om anderen op ecologisch vlak de les te spellen, maar net om een zaadje te planten in de hoop dat de kiem uitgroeit en actie inspireert.
refugecharpoua.wixsite.com/refugecharpoua
