Home Lees Far Out Online 2023 > Lente/Zomer Crosstriatlon wedstrijd­ervaringen uit Italië

Crosstriatlon wedstrijd­ervaringen uit Italië

0
Crosstriatlon wedstrijd­ervaringen uit Italië

Ruil je koersfiets in voor een mountainbike, koop je een paar lichte trailschoenen en een wetsuit en schrijf je in voor een van de vele crosstriatlonwedstrijden. Hier onze wedstrijd­ervaringen uit Italië.

Tekst & foto’s: Charlotte Dewilde

Xterra Lago di Garda

Het Gardameer, de droomvakantie voor vele Belgen, is in mei ook een van de vaste locaties van Xterra. Hier wordt traditiegetrouw de start van de Xterra Italy-serie ingeleid. De westoever van het meer is het epicentrum van de wedstrijd, waarbij de atleten door de smalle geplaveide straatjes van Toscolano-Maderno crossen.

Mijn vriend Arthur stond er vorig jaar als eliteatleet voor de eerste keer aan de startlijn. Als vaste supportster van dienst bericht ik maar al te graag over die bloedhete editie aan het Gardameer. We proberen zo vaak mogelijk met het openbaar vervoer te reizen, maar jammer genoeg is het meer, en zeker de noordelijke Bresciaanse kant, maar moeilijk bereikbaar met de trein. Aangezien we op de grens tussen Tirol en Zuid-Tirol wonen, stonden we snel op Italiaanse bodem. Toch was de weg naar het Gardameer een van lange adem, aangezien een vrachtwagen zich voor ons in een tunnel klem had gereden.

Gelukkig hadden we ons een gezellig hotelletje geboekt in het idyllische bergdorpje Cecina, op een kwartiertje fietsen van de wedstrijdsite. De autorit waren we snel vergeten en na een Italiaanse koffie voelden we ons een en al rilassati. Het parcours aan het Gardameer telt naast enkele technische passages ook meer dan 1000 hoogtemeters en met het kwik dat tot 35 graden opliep, wisten we dat het een loodzware editie zou worden. Arthur kwam al snel bij de eersten uit het golvende water, maar moest tijdens het pittige mountainbiken snel enkele plaatsen prijsgeven. Volledig afgemat door de hoogtemeters en de blakende zon, liep hij de 10 km, om vervolgens moe, maar voldaan en met een grote glimlach op zijn gezicht mij aan de finish tegemoet te komen.

Xterra Lago di Molveno

Het meer van Molveno in het prachtige Trentino is in tegenstelling tot het Gardameer voor de meesten onder ons onbekend, maar voor ons daarom niet onbemind! Vorig jaar ging het wereldkampioenschap Xterra voor het eerste niet door op het Hawaïaanse eiland Maui – toch wel de bakermat van de crosstriatlon – maar dus wel in Molveno, een dorpje aan de voet van de Brenta Dolomieten.

Met een lengte van 4,5 km is het Molvenomeer het grootste natuurlijke Alpenmeer dat op meer dan 800 meter hoogte ligt. Daarnaast staat het meer ook bekend om zijn blauwgroene kleurschakeringen, kronkelende beekjes en florerend visbestand. Een ideale omgeving voor een crosstriatlon, niet?

Arthur stond er in september 2021 aan de start van de Xterra Lago di Molveno. We verbleven in een hotel uitgebaat door een jong Italiaans gezin, op vijf minuten wandelafstand van de eventlocatie. Na een verwarmende Italiaanse cappuccino met zicht op het Paganellamassief was het tijd voor de parcoursverkenning.

Het zwemnummer is zoals gebruikelijk in crosstriatlons met wetsuit. Aangezien dit bergmeer op meer dan 800 meter hoogte ligt, is zwemmen zonder wetsuit enkel voor ijsberen weggelegd. Dat dit schilderachtige meer ook geliefd is bij zeilers, komt door de ‘Ora del Garda’, een zuidelijke wind vanuit het Gardameer. Dit zouden de atleten dan ook aan den lijve ondervinden.

Het mountainbikeparcours verbindt de dorpjes Molveno en Andalo en is met zijn meer dan 1000 hoogtemeters, verdeeld over 32 km, gemaakt voor de lichte atleten die daarenboven over de nodige technische skills moeten beschikken. Er is namelijk een pittige afdaling met een stijgingspercentage van ongeveer 18% die de meeste niet-elite atleten te voet afdalen. In de laatste wisselzone maken de atleten zich dan klaar voor een pittige trailrun langs de oevers van het noordelijke deel van het meer. In tegenstelling tot het mountainbikeparcours zijn de 300 hoogtemeters hier minder netjes verdeeld, waardoor de atleten werkelijk met touwen en op handen en voeten omhoog moeten klauteren in het bos.

Door de hevige regenval van de dag voordien lag het parcours er op de wedstrijddag extreem modderig bij. Die modder zorgde bij Arthur voor enkele mechanische defectjes tijdens het fietsen, waardoor hij net als aan het Gardameer relatief snel veel plaatsen prijs moest geven. Aangezien opgeven bij de meeste atleten niet in het woordenboek staat – en de locatie ook gewoon te mooi is om er niet langer van te genieten – streed Arthur verder om volledig onder de modder de eindmeet te bereiken. Afsluiten doen we steevast met een authentiek Italiaans restaurantje waar we de crosstriatlonplannen voor het komende jaar alvast smeden.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

9 + 12 =