Aangenaam kennismaken, mijn naam is Bilbo. Ik ben een kat. Nu denk je misschien: wat doet een kat in een outdoormagazine als de Far Out? Wel, ik ben geen gewone kat: ik ben een ‘reiskat’. Samen met mijn zus Britheal en onze baasjes leiden wij een nomadisch bestaan en trekken we in onze camper heel Europa door.
Tekst & foto’s: Wilma Smit
Hoe romantisch het ook klinkt, reizen als kat is niet altijd even gemakkelijk en zeker niet in een kleine ruimte als een camper. Om over al die jaarlijkse reisvaccinaties maar te zwijgen. Maar laat ik bij het begin beginnen. Voordat onze baasjes besloten lang op reis te gaan met een camper, woonden we in een luxeappartement in het midden van Nederland. Wij katten houden van een comfortabel leventje. Regelmatig eten, een eigen territorium en onze kattenbak altijd schoon. We kwamen nooit buiten, behalve op op het grote dakterras.
Gelukkig zijn Britheal en ik geen gewone katten. Wij zijn reislustige Britse Kortharen met een avontuurlijke inslag. Dus toen onze baasjes op het idee kwamen om op reis te gaan met een camper, twijfelden we geen moment en kropen we meteen op schoot om te bevestigen dat we graag bij ze wilden blijven. Daarnaast hadden we ook geen trek om bij een ‘pleeggezin’ ondergebracht te worden: als Britse Korthaar zijn we enorm gesteld op onze baasjes.
Spannende grensovergangen
Het is dus alweer vijf jaar geleden dat we zijn vertrokken, op weg naar nieuwe avonturen. Van het zuidelijkste puntje van Europa tot aan de Noordkaap en van de Ierse Zee tot de kust van de Zwarte Zee in Bulgarije. Bij al deze grensovergangen hebben wij nooit problemen gehad omdat onze paspoorten altijd in orde zijn. En nee, onze baasjes stoppen ons bij een grensovergang niet in de kast, maar op zo’n moment mogen we ook nooit op het dashboard zitten.
Bij lange ferryovertochten blijven we altijd in de camper. Een extra bakje water en brokjes zijn dan voldoende, terwijl onze baasjes aan boord slapen in een hut. Naast al dat gedoe om ons naar de hut te verhuizen, scheelt het trouwens ook weer een beetje geld. Wist je trouwens dat katten ook zeeziek kunnen worden? Net als mensen voelen ze zich dan duizelig of misselijk en durven ze dan wel eens overgeven. Gelukkig hebben wij daar geen last van…
Dagelijkse dosis gelukshormonen
Voor mij is het reizen in de camper de normaalste zaak van de wereld geworden, al word ik bij echt kronkelige bergweggetjes soms wagenziek. Maar ik weet dat het in het begin voor mijn baasjes anders was. Zij moesten erg wennen aan het leven in zo’n een kleine ruimte met ons erbij. De grote kattenbak die altijd in de weg staat en soms een klein beetje stinkt. Maar hé…laten we wel eerlijk zijn. Als onze baasjes naar de wc gaan stinkt het ook!
Ik kan er ook nog steeds om lachen als ik ze weer het waterbakje zie omschoppen of met een voet in de brokjesbak staan, waardoor alle brokjes over de vloer rollen… Dan is het voor mij en mijn zus weer ‘eetfeest’. Verder merken we dat onze baasjes veel minder ruzie maken nu we in de buurt zijn, ik denk dat wij als Britse Korthaar gelukshormonen afscheiden!
Een veilige plek
Aan het nomadisch bestaan zitten ook nadelen als kat. Reizen in een camper is soms best een beetje saai. Er zijn binnen niet veel plekken om te verkennen. Gelukkig hebben mijn baasjes aan alles gedacht en hebben ze genoeg speeltjes meegenomen om ons in de camper bezig te houden. Wij waren al acht jaar toen we bij onze baasjes kwamen wonen en hebben nooit geleerd om een tuigje te dragen. Toen ze dat eens probeerden hebben we heel duidelijk gemaakt dat we daar écht geen zin in hadden. Geen tuigjes, halsbandjes of andere poespas op onze vacht.
Daarom zijn we het eerste jaar alleen maar binnen in de camper gebleven. Hierdoor is de camper echt ons thuis geworden. Pas na het eerste jaar zijn we op avontuur gegaan buiten de camper. Zonder tuigje, maar met onze baasjes altijd in de buurt. Als we dan weer eens een boom te ver gingen, tilden onze baasjes ons direct terug naar de camper. Hierdoor leerden we snel dat onze camper onze veilige plek was.
Altijd gezelschap
Een ander voordeel van het reizen in een camper is dat ik altijd bij mijn baasjes ben. Als ze aan het koken zijn, kan ik gezellig naast ze op het aanrecht zitten. En als ze aan het slapen zijn, kruip ik lekker tegen ze aan, want er is toch geen andere ruimte en ons buiten zetten is ook geen goed plan. Het leven als moderne nomaden bevalt ons ondertussen uitstekend, ook al zijn we nu al op leeftijd (17). Misschien komt dat ook wel omdat we Britse kortharen zijn. Zonder over mij en mijn zus op te scheppen, maar wij zijn erg geduldig en hebben beide een rustig karakter, al kan mijn zus soms wat opvliegend zijn tegen honden die uit nieuwsgierigheid komen kijken.
En hoewel wij erg op onze baasjes gesteld zijn, hoeven we echt niet de hele dag aandacht en vinden we het ook heerlijk om af en toe met rust gelaten te worden. We zijn door al dat samen reizen nog meer aan hen gehecht geraakt, waardoor we het helemaal niet erg vinden om constant ‘te verhuizen’, zolang zij maar in de buurt zijn (en ons eten geven). Ik weet dat niet alle kattenrassen even relaxed zijn als wij, al speelt onze oude leeftijd natuurlijk mee.
Na vijf jaar rondreizen zijn wij nog steeds heel blij om elke dag met onze baasjes op pad te zijn. Tegen al die baasjes die overwegen hun kat mee te nemen wil ik het volgende zeggen. Bereid jezelf en je kat goed voor op dit grote avontuur en leef je droom! Miauw!
Tips vooraf
- Leer je kat al vroeg om een halsband of tuigje te dragen.
- Ga een paar keer proefkamperen in een veilige omgeving om te ontdekken wat jijzelf en
je huisdier nodig hebben. - Als je kat onrustig is tijdens het rijden, biedt een comfortabele reismand mogelijk uitkomst.
Op social media is veel info te vinden. Er is zelfs een Facebookgroep ‘Campers en katten’. Check op de volgende websites wat je allemaal moet doen en waar je op moet letten om je huisdier mee te nemen op reis:
- vlaanderen.be/met-een-huisdier-naar-het-buitenland
- europa.eu/youreurope/citizens/travel/carry/animal-plant/index_nl.htm
- nvwa.nl/onderwerpen/huisdieren-en-reizen
Tips onderweg
Mensen houden van dieren, dus overal in Europa zijn goede dierenartsen en medicijnen te vinden. Wij zijn nogal kieskeurige eters, maar gelukkig zijn onze lekkerste (merk)brokjes overal in Europa te koop waardoor onze baasjes niet meer rond hoeven te rijden met grote zakken brokjes van ons favoriete eten. In veel landen buiten Noordwest-Europa lopen vaak gemene zwerfhonden rond. Die laten zich niet altijd meteen zien, waardoor het soms veilig lijkt, maar echt gevaarlijk kan zijn om rondom de camper op avontuur te gaan. Opletten dus!