Met een knipoog naar de beroemde hashtag #TGIF (Thank God It’s Friday) trekken wij er met de gravelbike op uit om het weekend passend in te zetten. Far Out’s Thank GRAVEL It’s Friday nummer 1 vertrekt en eindigt in studenten/centrumstad Leuven. En geloof ons, deze gravelroute vanuit Leuven is vooral bij valavond een parel. Het verslag en de foto’s ontdek je hier.
Tekst: Jan Van Herck @bike.training / Foto’s: @fonsimages
Vooral niet té…
Het weekend inzetten met een rit op de gravelbike klinkt heel erg aanlokkelijk. Een mooie route is dan ook zeer belangrijk en daarvoor hebben we wel wat ideeën. Kort gesteld kunnen we die ideeën samenvatten onder de noemer ‘vooral niet té’. Niet té veel kilometers, maar ook niet té weinig. Zeker niet té technisch, maar ook weer niet té flauw. En verder niet té veel asfalt, niet té brutaal en vooral niet te eentonig… Zoals bij veel zaken in het leven is een goede balans belangrijk en op die manier is de route ook opgebouwd. Onze gravelroute vanuit Leuven telt net geen 50 kilometer en biedt de nodige afwisseling tussen statige bosdreven, stoffige veldwegen en enkele brutere kasseistroken. Ideaal om de werkweek van ons af te schudden.
Goed begonnen is half gewonnen
Minder dan een kilometer na de start aan de Sportoase in Leuven (waar je in in april/mei de papieren versie van Far Out gratis kan ophalen) duikt de eerste gravelstrook rond de 12e-eeuwse Abdij van het Park al op. We verlaten studentenstad Leuven en trekken direct in volle vaart over de eerste grindweg. Het gegeven dat deze gravelroute vanuit Leuven in het begin 2% naar beneden gaat, helpt uiteraard een handje. De snelheid zit erin, we babbelen wat bij en delen al een eerste speldenprik uit. De dreven in het Heverlee- en Mollendaalbos lenen zich daar trouwens uitstekend voor. Ze zijn anderhalve meter breed en er ligt heerlijk knisperende fijnmazige grind. Echt klimwerk krijgen we nog niet voor de wielen geschoven tijdens dat eerste deel. Het terrein glooit op en neer en we kunnen de druk op de pedalen en de snelheid hoog houden.
Aan variatie geen gebrek
Maar het blijft niet exclusief bij bosdreven. Weldra duiken er stoffige veldwegen en brute kasseistroken op. We zijn intussen de provincie Waals-Brabant ingereden en in de buurt van Gottechain en Tourinnes-la-Grosse zijn er heel wat van die Parijs-Roubaix achtige kasseistroken te vinden. Alles opgeteld rijden we over 6 kilometer kasseiwegen en die liggen allen gecomprimeerd in het middenstuk van de route. Gravel afgewisseld met kasseistroken, in deze regio hoort het erbij en het zorgt meteen voor de nodige variatie in de route. Het verlagen van de bandendruk zorgt alvast voor wat meer comfort en dat kunnen we wel gebruiken in deze omstandigheden.
Hashtag kapellekesshot
Een bekende hashtag onder gravelaars (naast de #lumbershot) is de hashtag #kapellekesshot en de naam zegt het eigenlijk zelf al. Je neemt een foto van de gravel kompanen (en jezelf indien mogelijk) nabij een stokoude kapel en plaatst die aangevuld met de # op social media. Aan mogelijkheden om de influencer uit te hangen geen gebrek op deze gravelroute vanuit Leuven. Zo passeren we op het einde van een snelle afdaling de Chapelle du rond Chêne, een kapel uit 1358 en ooit een toevluchtsoord voor pelgrims op hun trektocht. En zelfs al ben je daar inderhaast voorbijgevlogen, dan krijg je een nieuwe kans aan de Chapelle Gosin in Nodebais. Neem zeker een kijk in het prachtig gedecoreerde interieur en spaar meteen wat krachten voor de laatste brute kasseistrook die erop volgt.
Even onoplettend
Of gravel kompaan Wim het licht had gezien of waar zijn gedachten zaten, weten we nog steeds niet. Maar wat we wél weten is dat er na een doffe knal een stevige vloek volgt. Even een moment van onoplettendheid, de gravelbike die een onverwachte beweging maakt, vergeten uit de pedaal te klikken en een valpartij is het logische gevolg. Volgens sommige levensbeschouwingen waakt God over ons allen maar opletten tijdens een gravelrit moet je bovenal zélf doen. Gelukkig blijft de schade beperkt tot enkele schaafwonden en kan er (luid) gelachen worden met het voorval.
Inspanning en ontspanning
Inspanning en ontspanning horen hand in hand te gaan tijdens een tocht die ‘vooral niet té’ probeert te zijn. Af en toe trekken we eens flink door op een vlakkere gravelstrook zoals de Herculesdreef richting het Zoet Water in Oud-Heverlee. Wie dat graag wil, kan beneden aan de Minnebron zijn bidon bijvullen met bronwater. Sinds mensenheugenis komen de mensen hier drinkwater halen en de bron wordt ook gecontroleerd in opdracht van het Agentschap voor Natuur en Bos. Maar wat meer is, er doen ook heel wat volkslegendes de ronde over de bron en meer bepaald het water ervan. Volgens mondelinge overlevering zal diegene die van het water uit de Minnebron (Minerva is de godin van de wijsheid) drinkt binnen het jaar in het huwelijksbootje stappen.
Thank Gravel It’s Friday gravelroute vanuit Leuven
Een trouwpartij is voor ons een té groot engagement na een after work gravelride als deze en we vatten het laatste deel van de route aan. Die finale kronkelt over een smal grindwegje (het Ormendaalpad) langs de oever van de Dijle opnieuw richting startplaats Leuven. Na 48 kilometer (320 hoogtemeters) en iets meer dan 2 uur fietsplezier, knijpen we de schijfremmen dicht. We babbelen nog wat na totdat de duisternis invalt en keren huiswaarts. Na deze deugddoende rit kan het weekend beginnen…
Heb je de smaak te pakken en wil je de route ook eens rijden? Dat kan via deze link. Heb jij ook een after work gravelroute die je ons wil leren kennen? Aarzel niet en neem contact op de met redactie. Dan plannen we hen mogelijk snel in!
