Home Bestemmingen Wandelen in de Zwitserse Alpen, op zoek naar de bron van de Rijn

Wandelen in de Zwitserse Alpen, op zoek naar de bron van de Rijn

0
Wandelen in de Zwitserse Alpen, op zoek naar de bron van de Rijn

In het hartje van de Zwitserse Alpen ontspringt de Rijn, één van de langste en meest spectaculaire waterlopen van Europa. Die plek willen we zien. En dus wandelen we onder begeleiding van stageleiders Marc en Steven naar de geboorteplaats van deze rivier. We zijn in voor een adembenemende zevendaagse huttentocht doorheen het massief van de Piz Medel, waar we op de kruising van de regio’s Graubünden en Ticino wandelen in de Zwitserse Alpen, op zoek naar de bron van de Rijn.

De auto’s laten we achter in het dorpje Curaglia. Vandaag klimmen we zo’n 1150 verticale meters naar de eerste stopplaats: de Medelserhut. Wandelbegeleider Steven loopt op kop. Hij kent de regio op zijn duimpje en vertelt honderduit over zijn jeugdherinneringen aan deze streek. Hoe hoger we klimmen, hoe meer sneeuwvelden we kruisen waar schapen verkoeling zoeken voor de brandende zon. In de late namiddag bereiken we de hut en bestellen de eerste van vele Rivella’s deze week. Onderweg leer ik mijn medewandelaars beter kennen. Voor sommigen is het hun allereerste bergtocht.

Wandelen in de Zwitserse Alpen, naar de bron van de Rijn


Wandelen in de Zwitserse Alpen

Het is nog vroeg wanneer we de Medelserhut achter ons laten. Vandaag staat de langste en allicht ook de lastigste etappe op het menu. We starten met een lange afdaling tot diep in de volgende vallei. Na een welverdiende middagpauze aan de oevers van een ijsblauwe rivier, start opnieuw een lange klim. Eerst gaat het zigzag omhoog door een weelderig groene helling. Daarna wordt het terrein rotsachtiger en is er een korte passage met kettingen. Bovenaan verschijnt in de verte de hut. Na een tocht van tien uur schuiven we aan tafel voor een deugddoende maaltijd.

Greinaplateau

De naam van de volgende hut verraadt het al: we steken de grens over van het Duitstalige Graubünden naar het Italiaanse Ticino. Het belooft een ontspannen stapdag te worden naar de Capanna Scaletta. Onderweg kruisen we het Greinaplateau: een hoogvlakte van ongeveer zes kilometer lang en één kilometer breed. Het is een schrale vlakte die arctisch aandoet en door verschillende riviertjes wordt doorkruist. Onderweg horen we marmotten fluiten en het gedonder van een spectaculaire waterval. De beloofde bloemenweelde blijft jammer genoeg uit, want het weer is intussen omgeslagen. Er barst een onweer los en we haasten ons naar de hut.

Wandelen in de Zwitserse Alpen, naar de bron van de Rijn 2


Gelato!

We dalen opnieuw af door een weelderig groene vallei richting het dorpje Campo Blenio. Een kudde koeien staat statig te grazen in de berm. We kruisen een boerderij met huisgemaakte ‘gelato’, hier kunnen we niet zomaar voorbij! De klim naar de Bovarinahut gaat grotendeels door een bos waar de muggen ons voortdurend lastig vallen. De joviale eigenaar ontvangt ons gelukkig met open armen. ’s Avonds barst er opnieuw een onweer los, inclusief hagel en een dubbele regenboog.

Spaghettifestijn

We laten de Bovarinahut achter ons en doorkruisen een begroeid blokkenveld. Het lijkt wel een landschap uit de Teletubbies. Rond de middag bereiken we de Lukmaniërpas. Daarna klimmen we verder boven het grote stuwmeer uit met opnieuw een korte passage met nagelnieuwe kettingen. Daarna duiken we in ‘een van de mooiste valleien van Zwitserland’, aldus Steven. We hoppen van steen naar steen en passeren een kleine herdershut met opvallende, kleurrijke gebedsvlaggetjes. Er ligt veel sneeuw en er hangt een bijzonder sfeertje. We kruisen een kudde met grote, harige runderen. Het lijken wel yaks of buffels. Stevens instructies zijn duidelijk: “Sluit goed aan en loop niet tussen een moeder en haar kalf.” Onderweg proberen we toch stiekem een paar goede foto’s te schieten. Tijdens het laatste uur naar de Cadlimohut begint het vreselijk hard te regenen. De spaghettimaaltijd smaakte nog nooit zo goed! Niet veel later staan alle huttengasten aan het raam te kijken. Twee steenbokken staan op amper een tiental meter van de hut. Ze laten zich gezapig fotograferen en doen zich te goed aan de restjes van het avondmaal.


De bron van de Rijn

Vanuit de Cadlimohut klimmen we richting de ‘passo Bornengo’, een col die van waar we nu staan onoversteekbaar lijkt. Toch kronkelt er een pad omhoog tussen de sneeuwvelden en het steenpuin. Behoedzaam volgen we in de voetsporen van Steven. Aan de andere zijde van de pas dalen we opnieuw af over sneeuwvelden en een puinhelling bezaaid met steenmannetjes. In de verte zien we onze laatste berghut staan: de Maighelshut. Ondanks de gietende regen laten we onze grote rugzak achter in de hut en wandelen nog een laatste lus. Op 2345 meter hoogte ligt het Tomameer, hét einddoel van deze tocht. Deze plaats wordt beschouwd als een van de bronnen van de Rijn, die meer dan 1200 kilometer verder in de Noordzee uitmondt. Het is dan ook tijd voor de verplichte ‘selfies’ bij het metalen plaatje met de woorden ‘Rheinquelle’.

De dag nadien wandelen we het laatste uurtje richting de Oberalppas om dan met de trein terug te rijden naar ons vertrekpunt. We blikken terug op een heel afwisselende en leerrijke tocht in dit prachtige stukje Zwitserland. Wandelen in de Zwitserse Alpen op zoek naar de bron van de Rijn? Een aanrader!


Huttentocht praktisch

  • (1) Curaglia (1348 m) – Medelserhut (2540 m)
  • (2) Medelserhut – Terrihut (2170 m)
  • (3) Terrihut – Scalettahut (2205 m)
  • (4) Scalettahut – Bovarinahut (1870 m)
  • (5) Bovarinahut – Cadlimohut (2570 m)
  • (6) Cadlimohut – Maighelshut (2310 m), lus naar Tomameer
  • (7) Maighelshut – Oberalppas  (2044 m)

Begeleide tochten

Samen het gebergte ontdekken en genieten van de mooiste vergezichten onderweg. Dat is waar het om draait bij een wandeltocht in de bergen. De clubs van de Klim- en Bergsportfederatie bieden tijdens de zomervakantie verschillende begeleide tochten aan in Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italië… Er zijn tochten voor zowel beginnende hikers als gevorderde stappers. Je kunt deelnemen aan een huttentocht (verblijf in berghutten) of een bivaktocht (verblijf in een tent). Iedere tocht wordt begeleid door een ervaren en KBF-gediplomeerde stageleider. Meer informatie over het aanbod vind je op www.kbfvzw.be > stages, workshops en cursussen.

KBF-lidmaatschap

  • Iedereen kan lid worden van de Klim- en Bergsportfederatie (KBF). Een lidmaatschap kost € 90 p.p. voor volwassenen. Voor jongeren en senioren geldt een kortingstarief van respectievelijk € 58 en € 78. Een gezinslidmaatschap kost € 218.
  • Het lidmaatschap omvat een uitgebreide, wereldwijde verzekering van alle klim- en bergsportactiviteiten.
  • Als KBF-lid krijg je tot 50% korting in alle berghutten van de Alpenverenigingen in onder andere Oostenrijk, Zwitserland, Italië en Frankrijk.
  • kbfvzw.be

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

een × 3 =